គុណវិបត្តិនៃរបៀបធ្វើការបុគ្កលនិយម និងបក្សពួកនិយម
ហេតុអ្វីរបៀបធ្វើការបុគ្គលនិយម និងបក្សពួកនិយមជារបៀបធ្វើការមិនទាន់
សម័យ និងមិនមានប្រសិទ្ធិភាព? ពីព្រោះដូចលេងបាល់ទះ លេងបាល់ទាត់
ដែលចាំតែគ្រូបង្វឹកប្រាប់អញ្ចឹង ។ គ្មានភាពម្ចាស់ការ មិនមានជំនឿចិត្តពី
តួនាទី និងទំណួលខុសត្រូវ មិនអាចបែងចែកទំណួលខុសត្រូវដាច់ដោយឡែក
និងទំណួលខុសត្រូវរួម ឬការលេងមានលក្ខណ:ជាក្រុមទេ ។ មិនមែនថាគ្រូបង្វឹកមិន
ល្អ ម្នាក់នេះ ម្នាក់នោះមិនសំខាន់ទេ តែកីឡាករម្នាក់ៗត្រូវមានសមត្ថភាព និងទេពកោ
សល្យ មានទំណួលខុសត្រូវគឺពូកែ និងប៉ិនប្រសប់ទាំងអស់គ្នាគឺភាពខ្លាំងពង្រឹងភាព
ខ្លាំង ហើយបើចន្លោះប្រហោងមិនប៉ះប៉ូវនឹងទាញក្រុមឲ្យទន់ខ្សោយទាំងអស់គ្នា ។
ឧទាហរណ៏ងាយយល់បើការសម្រេចចិត្តស្ថិតលើបុគ្គលម្នាក់ សួរតើមានដៃ និងអាចជ្រៀក
ខ្លួនបានប៉ុន្មានដើម្បីគិតលើគ្រប់រឿងឲ្យល្អិតល្អន់ និងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ? ហើយតើមាន
ពេលវេលា មានកម្លាំងតាមដានប្រសិទ្ធិភាព និងទំណួលខុសត្រូវការងាររបៀបម៉េច?
តែបើច្បាស់លាស់ ត្រូវតែអាចបើកចំហរ ពន្យល់បង្ហាញ និងមានយន្តការចូលរួម តាម
ដាន និងផ្ទៀងផ្ទាត់ ។
គុណវិបត្តិរបៀបធ្វើការបុគ្គលនិយម និងបក្សពួកនិយមអាចឈានដល់របៀបធ្វើការ
ស៊ុមគ្រលំជួយបិទបាំងទង្វើមិនត្រឹមត្រូវ ឬពាក្យទាន់សម័យថាអំពើពុករលួយ ។ បើ
សុទ្ធតែគ្នាឯង តើទៅចាប់ទោសអូសដំណើររបៀបម៉េច? ហើយតើអាចបញ្ជាក់ពីការ
ជៀសវាងពីទំនាស់ផលប្រយោជន៍ ការរំលោភអំណាច និងអំពើពុករលួយដោយស៊ុម
គ្រលំយ៉ាងម៉េចបើឧទាហរណ៍ឪពុកយល់ព្រមលើគម្រោង កូន ឬកូនប្រសារប្រុស
អ្នកអនុវត្តន៍គម្រោង ហើយកូនស្រី ឬកូនប្រសារស្រីជាអ្នកសវនករ (Auditor)?
ហើយតើអាចធានាពីតម្លាភាព សុចរិតភាព គណនេយ្យភាព និងវិជ្ជាជីវ:យ៉ាងដូចម្តេច?
មិនមានស្តង់ដារ មិនមានសេចក្តីណែនាំលម្អិតគឺធ្វើឲ្យបញ្ហាកាន់តែអាក្រក់គឺអាចជារបៀប
ធ្វើការតាមមាត់ តាមអ្នកណាធំ តាមអំណាច ហើយបើអញ្ចឹងនោះគឺមិនបាច់និយាយពី
អភិបាលកិច្ចល្អអីទេ ។ ហើយបើអញ្ចឹងគឺខ្លាចណាស់ការបើកចំហរ ខ្លាចការពន្យល់បក
ស្រាយ និងការសួរដេញដោលរកការទទួលខុសត្រូវ ។
ហើយគុណវិបត្តិរបៀបធ្វើការបុគ្គលនិយម និងបក្សពួកនិយមមួយទៀតគឺសម្លាប់គំនិត
សម្លាប់ការចូលរួម និងមិនសូវជាចូលចិត្តអ្នកសាច់ការ មានវិជ្ជាជីវ:អីប៉ុន្មានទេ គឺបើប្រើ
គ្រាន់ប្រើឲ្យតែមាន ។ របៀបធ្វើការបែបនេះចូលចិត្តយកមនុស្សមកប្រើ ដោយមិនចូល
ចិត្តយកមនុស្សមកធ្វើការទេ ។ ដល់ទៅបុគ្គលនិយម បក្សពួកនិយមពេកទៅលែងទុក
ចិត្តអ្នកណាហើយក្រៅពីក្រុមគ្រួសារ និងអ្នកនៅក្នុងចង្កោមក្រុមគ្រួសារខ្លួនឯង ។ ពេល
ខ្លះអ្នកមានវិជ្ជាជីវ: បើនៅប្រើបានចេះតែប្រើសិន តែបើមិនអញ្ចឹងគ្រាន់តែជាក្របីចម្លង
ភក់ទេ ។ បើនិយាយថារបៀបធ្វើការបុគ្គលនិយម និងបក្សពួកនិយមទុកចិត្តអ្នកក្រៅនោះ
ដាំចេកទៅ ។ ហើយគុណវិបត្តិធំមួយទៀតគឺភាពស្រពិចស្រពិលនៃការធានាផលប្រយោជន៏
រួម ផលប្រយោជន៍វែងឆ្ងាយ ។ ធានាម៉េចបើរកការពន្យល់បង្ហាញ រកគុណភាព រកប្រសិទ្ធិ
ភាព និងរកការទទួលខុសត្រូវមិនឃើញផង! ត្រូវតែធានាទំណួលខុសត្រូវដាច់ដោយឡែក
នៃតួនាទីកាតព្វកិច្ច និងទំណួលខុសត្រូវរួម អញ្ចឹងបានអាចរករកការពន្យល់បង្ហាញ រកគុណភាព
រកប្រសិទ្ធិភាព និងរកការទទួលខុសត្រូវឃើញ!
ហើយរបៀបធ្វើការបុគ្គលនិយម និងបក្សពួកនិយមដោយសាតែទុកចិត្តតែគ្នាឯងពេក
អាចឈានទៅដល់អំពើអយុត្តិធម៌គឺលើកតម្កើងតែគ្នាឯង ក្រុមគ្រួសារខ្លួនឯង អ្នកនៅក្នុង
ចង្កោមគ្នាឯង ដល់អញ្ចឹងអាចស្អប់ មិនសូវជាចូលចិត្តគំនិតថ្មីៗ ការសួរដេញដោល ការ
ចូលរួមដែលប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍ខ្លួនឯងទេ ។ អាចឈានដល់ការគៀបសង្កត់
ធ្វើបាប សម្លាប់ជីវិតមនុស្សគ្រប់បែបយ៉ាង ហើយអាចបង្កជាវដ្តវិលជុំនៃអំពើអយុត្តធម៌
អំពើគៀបសង្កត់ រំលោភសិទ្ធិមនុស្សគ្រប់បែបយ៉ាង ។ អាចឈានដល់វដ្តវិលជុំយ៉ាងម៉េច?
អ្នកដែលត្រូវគេគៀបសង្កត់ អ្នកដែលត្រូវគេរំលោភសិទ្ធិមនុស្សដូចជាស៊ាំនឹងរឿងអញ្ចឹង
ទៅជាមានផ្នត់គំនិតសងសឹក ហើយទៅជាគិតថាទម្រាំអញបានឈានមកដល់កន្លែងហ្នឹង
គេគៀបសង្កត់អញ្ចឹង ហើយធ្វើអញ្ចឹងមើលទៅវាហំហួន វាខ្លាំងក្លាជាងគេ (ច្រើនតែប្រើ
កម្លាំងបាយ និងហិង្សា) ដល់អញ្ចឹងក៏បន្តវដ្តវិលជុំនៃអំពើអយុត្តធម៌ អំពើគៀបសង្កត់ រំលោភសិទ្ធិ
មនុស្សអីអញ្ចឹងទៅ ។ ពាក្យខ្មែរខ្វះអីទឹកឡើងត្រីស៊ីស្រម៉ោច ទឹកហោចស្រ
ម៉ោចស៊ីត្រី និងវប្បធម៌ក្តិចត្រួយ ប៉ែងជើងអុជអាល ឈ្លោះកាប់ចាក់គ្នានោះ! ដល់
អញ្ចឹងអ្នកអាចក្រឡេកមើលពីសារ:សំខាន់នៃវប្បធម៌សន្ទនាដោយបើកចំហរ ដោយ
ការទទួលខុសត្រូវ វប្បធម៌ទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខមហាជនទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត និងទម្លាប់អានការទទួលបានពត៌មានគ្រប់គ្រាន់ និងការចូលរួមតាមដាន និងផ្ទៀងផ្ទាត់ ។
ភ្ជាប់ជាមួយរឿងនេះមិនមែនប្រទេសចិនចេះតែនឹកឃើញពីការបោសសំអាតអំពើពុករលួយ
និងការចាប់ទោសពិន័យមន្រ្តីពុករលួយដែលមានស្រីកំណាន់អីជាដើម នោះគឺដើម្បី
យុត្តិធម៌សង្គម ។ អ្នកគិតមើលតើចំនួនប្រជាជនចិនមានប៉ុន្មានពាន់លានអ្នក? តើវាប៉ះពាល់
ដល់ស្ថេរភាពសង្គមយ៉ាងដូចម្តេចបើប្រជាជនមានការខកចិត្ត មានអារម្មណ៍ពីអំពើអយុត្តិធម៌
សង្គមនោះ?
ហើយមិនមែនសហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវតែបើកចំហរ ត្រូវតែពន្យល់បង្ហាញ ត្រូវតែមាន
ទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់ចំពោះមុខមហាជន និងសង្គមជាតិគេដែរ គឺគេធ្វើដើម្បីប្រជា
ពលរដ្ឋប៉ុន្មានរយលានអ្នករបស់គេ ថាគេមានភាពស្មោះត្រង់ ថាគេធ្វើការងារកាតព្វកិច្ច
គេធ្វើដោយហ្មត់ចត់ ដោយមានប្រសិទ្ធិភាព និងទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់!
អាចពិចារណាបន្ថែមពី:
បើកចំហរ និងមានការចូលរួម និងតាមដាន:
១) នៅពេលច្បាស់លាស់ ខ្លាំង (មានន័យថាបម្រើ និងធ្វើការសម្រាប់ប្រយោជន៍រួមកាន់តែប្រសើរ កាន់តែមាន
ប្រសិទ្ធិភាព និងទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់!) ថាបានគិតគូរថ្លឹងថ្លែងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ។
២) នៅពេលមិនច្បាស់លាស់ ត្រូវការទិន្ន័យបន្ថែម ត្រូវការពហុមតិយោបល់ដើម្បីឲ្យបានដំណោះស្រាយល្អិតល្អន់
ដំណោះស្រាយមានតុល្យភាព ។
៣) នៅពេលគម្រោងអភិវឌ្ឃន៏ថ្នាក់ក្រោមជាតិ និងថ្នាក់ជាតិសម្រាប់ផលប្រយោជន៏ប្រជាពលរដ្ឋមូលដ្ឋាន និង
សាធារណ:ជនទូទៅតាមរយ:ការកៀរគរថវិការពី i.ប្រាក់ពន្ធប្រជាពេលរដ្ឋ ii.ប្រាក់កម្ចី និងប្រាក់ជំនួយពីបរទេសក្នុងនាមសង្គមជាតិទាំងមូល ។ អាចផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងវេទិកាសាធារណ: និងតាមរយ:វិបសាយផ្លូវការ ផេកលើFacebook ឬYoutube ។)
តើអ្នកយល់យ៉ាងណាដែរ?
The world is in deed moving closer with the technology. Given this undisputed benefit of it, we shall make use the best of it.
Monday, December 29, 2014
ល្មមឆ្ងល់ថាប្រទេសរីកចម្រើនគេធ្វើម៉េច ហើយម៉េចចេះតែដើរបញ្រ្ចាសពីគេ?
អាចសង្កេតដោយងាយ បើអ្នកព្រលែងឲ្យក្មេងលេង ក្មេងនឹងវក់នឹងលេង
ហើយមិនចង់ងើបចេញទេ ។ គឺឲ្យតែរឿងលេង រឿងសប្បាយ ។
អ្នកអាចប្រៀបធៀបទៅហ្នឹងការផ្សាយគ្រឿងស្រវឹងលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
ការដាក់រង្វាន់ទាក់ទាញ ផ្ទាំងប៉ាណូធំៗលើក្បាលលើផ្លូវថ្នល់ ហាងផឹកស៊ី
និងក្លឹបរីកព្រោងព្រាតនៅពេលមិនមានច្បាប់គ្រប់គ្រង លក់ និងទទួលបាន
គ្រឿងស្រវឹង ។
គ្រាន់តែលទ្ធផលប្រឡងសិស្សថ្នាក់ទី១២ ថ្មីៗនេះអាចជាបញ្ហាកង្វល់ពីប្រព័ន្ធអប់រំ
ហើយប្រាកដណាស់កត្តាទាក់ទាញផ្សេងៗមានឥទ្ធិពល និងជាចំណែកនៃបញ្ហា ។
យុវវ័យដែលធ្លាក់ក្នុងទម្លាប់ផឹកគ្រឿងស្រវឹង (សប្បាយ ហើយរវាងការសប្បាយ និង
ការអានសៀវភៅ និងផ្តោតអារម្មណ៍រៀនសូត្រ តើពួកគេនឹងជ្រើសរើសទៅខាងណា?)
ដុះមេនឹងគ្រឿងស្រវឹង រៀនអីលែងចូល តើនឹងមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានអ្វីខ្លះសម្រាប់
ទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត? តើឥទ្ធិពលគ្រឿងស្រវឹងមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាន
អ្វីខ្លះសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ និងសង្គមជាតិទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត?
តើប្រទេសថៃ ស៊ីងហ្គាពួរ អូស្ត្រាលី និងប្រទេសរីកចម្រើនផ្សេងៗគេធ្វើអ្វីខ្លះ មាន
វិធានការ ច្បាប់ និងគោលនយោបាយអ្វីខ្លះលើគ្រឿងស្រវឹង? ស្របគេ ឬផ្ទុយពីគេ?
ហេតុអ្វី? សូមជួយពន្យល់បកស្រាយ និងបើកចំហរផ្សេងៗ ។ (មិនបាច់ទៅរកតួលេខ
ឯណាទេ ឃើញស្លាប់ដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ជាមធ្យមប្រាំនាក់ ហើយអាចលោត
ទៅដល់ដប់អ្នក ហើយថ្ងៃខ្លះកាន់តែអាក្រក់លើសដប់អ្នកទៅទៀត ។)
ថាឡាន ម៉ូតូ យន្តហោះមិនមានសមត្ថភាពធ្វើ និងផលិត បច្ចេកទេស បច្ចេកវិទ្យាទៅមិនដល់ ។
នេះបែបបើមិនខុសបច្ចេកទេស ខ្វះបច្ចេកទេស ហើយម៉េចក៏ម៉េចទៅ យករួចខ្លួន ។
(អាចបើកចំហរ ពន្យល់បង្ហាញ ផ្តល់ពត៌មានគ្រប់គ្រាន់ និងមានការចូលរួម និងតាម
ដាន និងមានតម្លាភាព និងទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់ ។)
ល្មមឆ្ងល់ថាប្រទេសរីកចម្រើនគេធ្វើម៉េច ហើយម៉េចចេះតែដើរបញ្រ្ចាសពីគេ?
អាចពិចារណាបន្ថែម:
-ស៊ីងហ្គាពួរ: ស្រវឹងបើកបរអាចត្រូវដកហូតបណ្ណបើកបរ និងត្រូវប្រឡងយកបណ្ណ
បើកបរឡើងវិញ ។ បទល្មើសលើកទីមួយអាចពិន័យពី$1000 ទៅ$5000 និងបើនៅ
ល្មើសស្រវឹងបើកបរអាចពិន័យរហូតដល់ $30, 000 និងជាប់គុករហូតដល់បីឆ្នាំ ។
(http://www.channelnewsasia.com/news/singapore/drink-driving-sting-11/1466798.html?cid=FBSG)
-នៅថៃស្រវឹងបើកបរអាចជាប់គុក ០៦ខែ និង/ឬពិន័យជាប្រាក់ ៦០,000bath
(http://www.nationmultimedia.com/national/Drunk-driving-law-tightened-30188003.html)
-អូស្រ្តាលី : http://www.police.wa.gov.au/LinkClick.aspx?link=When_to_stop2005.pdf&tabid=987
ហើយមិនចង់ងើបចេញទេ ។ គឺឲ្យតែរឿងលេង រឿងសប្បាយ ។
អ្នកអាចប្រៀបធៀបទៅហ្នឹងការផ្សាយគ្រឿងស្រវឹងលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ
ការដាក់រង្វាន់ទាក់ទាញ ផ្ទាំងប៉ាណូធំៗលើក្បាលលើផ្លូវថ្នល់ ហាងផឹកស៊ី
និងក្លឹបរីកព្រោងព្រាតនៅពេលមិនមានច្បាប់គ្រប់គ្រង លក់ និងទទួលបាន
គ្រឿងស្រវឹង ។
គ្រាន់តែលទ្ធផលប្រឡងសិស្សថ្នាក់ទី១២ ថ្មីៗនេះអាចជាបញ្ហាកង្វល់ពីប្រព័ន្ធអប់រំ
ហើយប្រាកដណាស់កត្តាទាក់ទាញផ្សេងៗមានឥទ្ធិពល និងជាចំណែកនៃបញ្ហា ។
យុវវ័យដែលធ្លាក់ក្នុងទម្លាប់ផឹកគ្រឿងស្រវឹង (សប្បាយ ហើយរវាងការសប្បាយ និង
ការអានសៀវភៅ និងផ្តោតអារម្មណ៍រៀនសូត្រ តើពួកគេនឹងជ្រើសរើសទៅខាងណា?)
ដុះមេនឹងគ្រឿងស្រវឹង រៀនអីលែងចូល តើនឹងមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានអ្វីខ្លះសម្រាប់
ទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត? តើឥទ្ធិពលគ្រឿងស្រវឹងមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាន
អ្វីខ្លះសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ និងសង្គមជាតិទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត?
តើប្រទេសថៃ ស៊ីងហ្គាពួរ អូស្ត្រាលី និងប្រទេសរីកចម្រើនផ្សេងៗគេធ្វើអ្វីខ្លះ មាន
វិធានការ ច្បាប់ និងគោលនយោបាយអ្វីខ្លះលើគ្រឿងស្រវឹង? ស្របគេ ឬផ្ទុយពីគេ?
ហេតុអ្វី? សូមជួយពន្យល់បកស្រាយ និងបើកចំហរផ្សេងៗ ។ (មិនបាច់ទៅរកតួលេខ
ឯណាទេ ឃើញស្លាប់ដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ជាមធ្យមប្រាំនាក់ ហើយអាចលោត
ទៅដល់ដប់អ្នក ហើយថ្ងៃខ្លះកាន់តែអាក្រក់លើសដប់អ្នកទៅទៀត ។)
ថាឡាន ម៉ូតូ យន្តហោះមិនមានសមត្ថភាពធ្វើ និងផលិត បច្ចេកទេស បច្ចេកវិទ្យាទៅមិនដល់ ។
នេះបែបបើមិនខុសបច្ចេកទេស ខ្វះបច្ចេកទេស ហើយម៉េចក៏ម៉េចទៅ យករួចខ្លួន ។
(អាចបើកចំហរ ពន្យល់បង្ហាញ ផ្តល់ពត៌មានគ្រប់គ្រាន់ និងមានការចូលរួម និងតាម
ដាន និងមានតម្លាភាព និងទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់ ។)
ល្មមឆ្ងល់ថាប្រទេសរីកចម្រើនគេធ្វើម៉េច ហើយម៉េចចេះតែដើរបញ្រ្ចាសពីគេ?
អាចពិចារណាបន្ថែម:
-ស៊ីងហ្គាពួរ: ស្រវឹងបើកបរអាចត្រូវដកហូតបណ្ណបើកបរ និងត្រូវប្រឡងយកបណ្ណ
បើកបរឡើងវិញ ។ បទល្មើសលើកទីមួយអាចពិន័យពី$1000 ទៅ$5000 និងបើនៅ
ល្មើសស្រវឹងបើកបរអាចពិន័យរហូតដល់ $30, 000 និងជាប់គុករហូតដល់បីឆ្នាំ ។
(http://www.channelnewsasia.com/news/singapore/drink-driving-sting-11/1466798.html?cid=FBSG)
-នៅថៃស្រវឹងបើកបរអាចជាប់គុក ០៦ខែ និង/ឬពិន័យជាប្រាក់ ៦០,000bath
(http://www.nationmultimedia.com/national/Drunk-driving-law-tightened-30188003.html)
-អូស្រ្តាលី : http://www.police.wa.gov.au/LinkClick.aspx?link=When_to_stop2005.pdf&tabid=987
សេវាប្រឹក្សា សេវាថែទាំ និងព្យាបាលផ្លូវចិត្ត
រឿងសេវាប្រឹក្សា សេវាថែទាំ និងព្យាបាលផ្លូវចិត្ត និយាយទៅចង់សើចឡើងយំ
និងខកចិត្តមហាសាគរហើយពីព្រោះវាមានការយកចិត្តទុកដាក់តិចតួច ហើយ
និងមិនផ្សព្វផ្សាយទូលំទូលាយ ។ អ្នកមើលតែប្រទេសថៃដែលរងគ្រោះដោយ
ព្យុះTsunami គេរៀបចំ គេផ្សព្វផ្សាយ គេផ្តល់ឲ្យសេវាប្រឹក្សា សេវាថែទាំ និងព្យា
បាលជម្ងឺផ្លូវចិត្ត ។ ចុះស្រុករំដួលដល់ថ្នាក់ឆ្លងកាត់របបប្រល័យពូជសាសន៍ប៉ុល ពត
ឆ្លងកាត់ការធ្វើមកលើក្នុងភាពគ្មានភាពជាមនុស្សដោយរំលោភបំពាន់ ជាន់ឈ្លី
និងរងទុក្ខសោកសព្វបែបយ៉ាងហើយ ទៅជាសេវាហ្នឹងមិនមានការយកចិត្តទុកដាក់
ផ្សព្វផ្សាយ ពង្រីក និងផ្តល់ជូនបានទូលំទូលាយទៅវិញ ។
ចំពោះបញ្ហានេះ ប្រព័ន្ធអប់រំវិញមិនដឹងថ្ងៃណាបានមានសូម្បីតែសេវាប្រឹក្សាលើការ
រៀនសូត្រ ។ ហើយការជួបប្រជុំអាណាព្យាបាល-គ្រូបង្រៀន-សិស្សវិញមិនដឹងថ្ងៃណា
បានដូចថ្ងៃរះឡើងទេ ។ បើសិក្ខាសិលា បើសន្និសិទ្ធិដើម្បីបញ្រ្ជាប និងបង្កើនការយល់
ដឹងលើកត្តាដូចជាបរិស្ថានរស់នៅ ឥទ្ធិពលគ្រួសារ សង្គម និងកត្តាចិត្តសាស្រ្តសម្រាប់
បង្កើនផលប្រយោជន៍វិជ្ជមានដូចជាបញ្ញា ស្មារតី និងលទ្ធផលសិក្សាសម្រាប់កូនសិស្ស
វិញដូចទៅសុំភ្លើងពីយក្ស ។ យូរទៅឆ្ងល់ទៅៗ ប្រទេសគេរីកចម្រើនគេធ្វើម៉េច
ហើយចុះម៉េចមិនរៀន មិនច្នៃពីរឿងត្រឹមត្រូវ? ឬដល់ទៅបញ្រ្ចាសគេទៅវិញទៀត?
ហួសចិត្ត! អំណះអំណាង:
-http://www.ecda.gov.sg/Pages/ECC_14_Home.aspx
-http://www.moe.gov.sg/education/preschool/files/kindergarten-curriculum-framework-guide-for-parents.pdf
-http://www.leginfo.ca.gov/pub/13-14/bill/asm/ab_0151-0200/acr_155_bill_20140528_introduced.htm
។ល។ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានមុនហ្នឹង មានបង្ហោះអីណា “គ្រូវ៉ៃ គ្រូជេរ ធាក់ ស្តីបន្ទោស
ពីព្រោះចង់ឲ្យចេះ“ ។ តើអត់ដឹងថាវាប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្ត វាជាហិង្សា ហើយវាអាចបន្ត
ឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានហ្នឹងទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគតទេឬ? ហើយអាចងាកទៅក្រោយ
មើលមេរៀនប្រវត្តិសាស្រ្តទៅមើល តើប្រើកម្លាំងបាយ ប្រើហិង្សា កាប់ចាក់ហ្នឹងវានាំ
ដល់លទ្ធផលអ្វីខ្លះ? គេរីកចម្រើនម៉ាគំនរនោះម៉េចមិនរៀន មិនច្នៃពីរឿងត្រឹមត្រូវ ម៉េច
ក៏ចេះតែផ្ទុយបញ្រ្ចាសពីគេអញ្ចឹង? កុំស្អីក៏អាចនយោបាយ ទុកជារឿងនយោបាយ
ទុកតែសម្រាប់ចំណេញ សម្រាប់ទាញប្រយោជន៍នយោបាយ សម្រាប់តែប្រទាញប្រទង់
ល្បែងចិត្តសាស្រ្ត ហើយកាន់តែអាក្រក់កុំទាមទាញតែធ្លាក់ក្នុងផ្លូវអត្មានិយម បុគ្គលនិយម
និងវ៉ាយប្រហារបុគ្គល ។ ហើយកុំតែរុញទូកបណ្តោយទឹក ចាំតែជូរចត់អត់ជម្រើស ចាំតែអស់សង្ឃឹម
បានចាប់ផ្តើមថាយកខ្លួន យកខាងខ្លួនល្អជាងដោយសាអត់ជម្រើស អស់សង្ឃឹមហើយហ្នឹង!
ចាំថាបើអ្នកមិនគោរព មិនផ្តល់តម្លៃ មិនស្មោះត្រង់នឹងគេទេ គេអាចដកសេចក្តីទុក
ចិត្តអ្នកបានគ្រប់ពេលវេលា ។ ហើយភាពស្មោះត្រង់មិនមែនប្រជុំ “បងញ៉ាំអីបានផោម
បងក្រអូបទេ“ ។ ប្រយ័ត្ន “ជ័យហ្អើយធ្លាក់ទឹកហើយជ័យ“ ។ រកអ្នកធ្វើការ រកអ្នកទទួល
ខុសត្រូវទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។ រកអ្នកធ្វើការមានប្រសិទ្ធិភាព មានទំណួល
ខុសត្រូវខ្ពស់ មានពន្យល់បង្ហាញ ហើយថាហ្នឹងការងារខ្ញុំ មានឈ្មោះខ្ញុំ មានហត្ថលេខា
ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងទទួលខុសត្រូវទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។
ចំពោះរឿងសេវាប្រឹក្សា សេវាថែទាំ និងព្យាបាលផ្លូវចិត្តនៅទាក់ទងនឹងគ្រឿងស្រវឹងទៀត ។
ការយល់ដឹង ការផ្សព្វផ្សាយ ការពង្រីក និងពង្រឹងសេវាហ្នឹងទាបហើយ តែផ្ទុយទៅវិញ
កត្តាគ្រឿងស្រវឹងនឹងរឹតតែធ្វើបញ្ហាឲ្យកាន់តែអាក្រក់ និងបង្កើតបញ្ហាបន្ថែមដល់បុគ្គល
គ្រួសារ និងសង្គមជាតិថែមទៀត ។ ការយល់ដឹងពីការគ្រប់គ្រងកំហឹង ការទប់ស្កាត់
និងបញ្ចៀសយុវវ័យធ្លាក់ក្នុងទម្លាប់ញៀនគ្រឿងស្រវឹង ការផ្តួចផ្តើម និងមជ្ឈមណ្ឌល
ស្តារសម្បទា និងការព្យាបាលពីផលលំបាកនៃគ្រឿងស្រវឹង តើមានទេ?
សូមសរសេរចែករម្លែក ផ្សព្វផ្សាយ និងមានលំហរចូលរួម និងតាមដាន ។ ប្រជាពលរដ្ឋ
ចង់ដឹងថាតើកំពុងធ្វើអ្វី? មានគម្រោងផែនការ មានប្លង់មេអ្វីខ្លះ? ប្រសិទ្ធិភាព និងទំណួល
ខុសត្រូវដូចម្តេច?
តើអ្នកយល់យ៉ាងណាដែរ?
និងខកចិត្តមហាសាគរហើយពីព្រោះវាមានការយកចិត្តទុកដាក់តិចតួច ហើយ
និងមិនផ្សព្វផ្សាយទូលំទូលាយ ។ អ្នកមើលតែប្រទេសថៃដែលរងគ្រោះដោយ
ព្យុះTsunami គេរៀបចំ គេផ្សព្វផ្សាយ គេផ្តល់ឲ្យសេវាប្រឹក្សា សេវាថែទាំ និងព្យា
បាលជម្ងឺផ្លូវចិត្ត ។ ចុះស្រុករំដួលដល់ថ្នាក់ឆ្លងកាត់របបប្រល័យពូជសាសន៍ប៉ុល ពត
ឆ្លងកាត់ការធ្វើមកលើក្នុងភាពគ្មានភាពជាមនុស្សដោយរំលោភបំពាន់ ជាន់ឈ្លី
និងរងទុក្ខសោកសព្វបែបយ៉ាងហើយ ទៅជាសេវាហ្នឹងមិនមានការយកចិត្តទុកដាក់
ផ្សព្វផ្សាយ ពង្រីក និងផ្តល់ជូនបានទូលំទូលាយទៅវិញ ។
ចំពោះបញ្ហានេះ ប្រព័ន្ធអប់រំវិញមិនដឹងថ្ងៃណាបានមានសូម្បីតែសេវាប្រឹក្សាលើការ
រៀនសូត្រ ។ ហើយការជួបប្រជុំអាណាព្យាបាល-គ្រូបង្រៀន-សិស្សវិញមិនដឹងថ្ងៃណា
បានដូចថ្ងៃរះឡើងទេ ។ បើសិក្ខាសិលា បើសន្និសិទ្ធិដើម្បីបញ្រ្ជាប និងបង្កើនការយល់
ដឹងលើកត្តាដូចជាបរិស្ថានរស់នៅ ឥទ្ធិពលគ្រួសារ សង្គម និងកត្តាចិត្តសាស្រ្តសម្រាប់
បង្កើនផលប្រយោជន៍វិជ្ជមានដូចជាបញ្ញា ស្មារតី និងលទ្ធផលសិក្សាសម្រាប់កូនសិស្ស
វិញដូចទៅសុំភ្លើងពីយក្ស ។ យូរទៅឆ្ងល់ទៅៗ ប្រទេសគេរីកចម្រើនគេធ្វើម៉េច
ហើយចុះម៉េចមិនរៀន មិនច្នៃពីរឿងត្រឹមត្រូវ? ឬដល់ទៅបញ្រ្ចាសគេទៅវិញទៀត?
ហួសចិត្ត! អំណះអំណាង:
-http://www.ecda.gov.sg/Pages/ECC_14_Home.aspx
-http://www.moe.gov.sg/education/preschool/files/kindergarten-curriculum-framework-guide-for-parents.pdf
-http://www.leginfo.ca.gov/pub/13-14/bill/asm/ab_0151-0200/acr_155_bill_20140528_introduced.htm
។ល។ ហើយមិនយូរប៉ុន្មានមុនហ្នឹង មានបង្ហោះអីណា “គ្រូវ៉ៃ គ្រូជេរ ធាក់ ស្តីបន្ទោស
ពីព្រោះចង់ឲ្យចេះ“ ។ តើអត់ដឹងថាវាប៉ះពាល់ផ្លូវចិត្ត វាជាហិង្សា ហើយវាអាចបន្ត
ឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានហ្នឹងទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគតទេឬ? ហើយអាចងាកទៅក្រោយ
មើលមេរៀនប្រវត្តិសាស្រ្តទៅមើល តើប្រើកម្លាំងបាយ ប្រើហិង្សា កាប់ចាក់ហ្នឹងវានាំ
ដល់លទ្ធផលអ្វីខ្លះ? គេរីកចម្រើនម៉ាគំនរនោះម៉េចមិនរៀន មិនច្នៃពីរឿងត្រឹមត្រូវ ម៉េច
ក៏ចេះតែផ្ទុយបញ្រ្ចាសពីគេអញ្ចឹង? កុំស្អីក៏អាចនយោបាយ ទុកជារឿងនយោបាយ
ទុកតែសម្រាប់ចំណេញ សម្រាប់ទាញប្រយោជន៍នយោបាយ សម្រាប់តែប្រទាញប្រទង់
ល្បែងចិត្តសាស្រ្ត ហើយកាន់តែអាក្រក់កុំទាមទាញតែធ្លាក់ក្នុងផ្លូវអត្មានិយម បុគ្គលនិយម
និងវ៉ាយប្រហារបុគ្គល ។ ហើយកុំតែរុញទូកបណ្តោយទឹក ចាំតែជូរចត់អត់ជម្រើស ចាំតែអស់សង្ឃឹម
បានចាប់ផ្តើមថាយកខ្លួន យកខាងខ្លួនល្អជាងដោយសាអត់ជម្រើស អស់សង្ឃឹមហើយហ្នឹង!
ចាំថាបើអ្នកមិនគោរព មិនផ្តល់តម្លៃ មិនស្មោះត្រង់នឹងគេទេ គេអាចដកសេចក្តីទុក
ចិត្តអ្នកបានគ្រប់ពេលវេលា ។ ហើយភាពស្មោះត្រង់មិនមែនប្រជុំ “បងញ៉ាំអីបានផោម
បងក្រអូបទេ“ ។ ប្រយ័ត្ន “ជ័យហ្អើយធ្លាក់ទឹកហើយជ័យ“ ។ រកអ្នកធ្វើការ រកអ្នកទទួល
ខុសត្រូវទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។ រកអ្នកធ្វើការមានប្រសិទ្ធិភាព មានទំណួល
ខុសត្រូវខ្ពស់ មានពន្យល់បង្ហាញ ហើយថាហ្នឹងការងារខ្ញុំ មានឈ្មោះខ្ញុំ មានហត្ថលេខា
ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងទទួលខុសត្រូវទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។
ចំពោះរឿងសេវាប្រឹក្សា សេវាថែទាំ និងព្យាបាលផ្លូវចិត្តនៅទាក់ទងនឹងគ្រឿងស្រវឹងទៀត ។
ការយល់ដឹង ការផ្សព្វផ្សាយ ការពង្រីក និងពង្រឹងសេវាហ្នឹងទាបហើយ តែផ្ទុយទៅវិញ
កត្តាគ្រឿងស្រវឹងនឹងរឹតតែធ្វើបញ្ហាឲ្យកាន់តែអាក្រក់ និងបង្កើតបញ្ហាបន្ថែមដល់បុគ្គល
គ្រួសារ និងសង្គមជាតិថែមទៀត ។ ការយល់ដឹងពីការគ្រប់គ្រងកំហឹង ការទប់ស្កាត់
និងបញ្ចៀសយុវវ័យធ្លាក់ក្នុងទម្លាប់ញៀនគ្រឿងស្រវឹង ការផ្តួចផ្តើម និងមជ្ឈមណ្ឌល
ស្តារសម្បទា និងការព្យាបាលពីផលលំបាកនៃគ្រឿងស្រវឹង តើមានទេ?
សូមសរសេរចែករម្លែក ផ្សព្វផ្សាយ និងមានលំហរចូលរួម និងតាមដាន ។ ប្រជាពលរដ្ឋ
ចង់ដឹងថាតើកំពុងធ្វើអ្វី? មានគម្រោងផែនការ មានប្លង់មេអ្វីខ្លះ? ប្រសិទ្ធិភាព និងទំណួល
ខុសត្រូវដូចម្តេច?
តើអ្នកយល់យ៉ាងណាដែរ?
អោបក្រសោបសហគមន៍អន្តរជាតិ និងគោរពតាមច្បាប់អន្តរជាតិ Cambodia’s Politics Playbook
អោបក្រសោបសហគមន៍អន្តរជាតិ និងគោរពតាមច្បាប់អន្តរជាតិ
Cambodia’s Politics Playbook
*មហាអំណាចសហរដ្ឋអាមេរិក និងសហគមន៍អន្តរជាតិ:
-ជានីតិរដ្ឋ
-យុត្តិធម៌សង្គម និងឪកាសក្នុងការសិក្សាអប់រំ ការងារ សេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ
ស្មើភាពគ្នាសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ
-មានយន្តការ និងគោលនយោបាយគាំពារ គាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្ត
-ការដឹកនាំតាមគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ: មានការបើកចំហរទូលំទូលាយ
មានលំហរ និងយន្តការចូលរួម និងតាមដានទូលំទូលាយ មានភាពជាតំណាង
ប្រជាពលរដ្ឋ និងផលប្រយោជន៍សង្គមជាតិដោយគ្មានមន្ទិលសង្ស័យ (បើក
ចំហរ ពន្យល់បង្ហាញ មានតម្លាភាព មានភាពស្មោះត្រង់ខ្ពស់ ប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់
និងទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់ជាដើម ។)
-ប្រជាពលរដ្ឋទទួលបានពត៌មានគ្រប់គ្រាន់ មានទម្លាប់អាន ត្រូវបានបណ្តុះទម្លាប់
រៀនពេញមួយជីវិត យល់ពីសារ:សំខាន់នៃការជជែកពិភាក្សាជាដើម ។ (វាគ្មាន
មន្ទិលសង្ស័យពីពត៌មាន ពីការបើកចំហរពីមេដឹកនាំពួកគេ អ្នកនយោបាយ និង
តំណាងពួកគេ ពីថាតើអ្នកទាំងនោះកំពុងធ្វើអ្វី? មានគម្រោងផែនការអ្វីខ្លះ? មាន
ជំហរ និងគោលនយោបាយច្បាស់លាស់លើបញ្ហាសង្គម និងបញ្ហាជាតិអ្វីខ្លះ?
ហើយថាតើមានភាពស្របគ្នារវាងអ្វីដែលពួកគេនិយាយ និងការប្រព្រឹត្តិឬទេ?
មិនអាចនិយាយឲ្យតែរួច និយាយចោលៗមិនទទួលខុសត្រូវទេ! ហើយតើអ្នក
ទាំងនោះយល់ពីសារ:សំខាន់ និងប្រព្រឹត្តិយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនដូចម្តេចសម្រាប់ភាព
ជាគម្រូ និងឧទាហរណ៍វិជ្ជមាន?)
-អ្នកកាន់តែធំ មន្រ្តីរាជការរឹតតែកាន់តែមានទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់ដោយមិនរំលោភ
អំណាច (អំណាចផ្តល់ដោយប្រជាពលរដ្ឋ សម្រាប់បម្រើប្រជាពលរដ្ឋ និងធ្វើការ
ដើម្បីប្រយោជន៍សង្គមជាតិ) និងជៀសវាងទំនាស់ផលប្រយោជន៍ដែលអាចឈាន
ដល់អំពើពុករលួយ ។ (គេក៏មិនសូវចាប់អារម្មណ៍ការវ៉ាយប្រហារបុគ្គល ឬលើក
តម្កើងបុគ្គលអីទេ ពីព្រោះវាមិនត្រឹមត្រូវដែលពួកគេចំណាយកម្លាំងខួរក្បាល
ចំណាយពេលវេលា និងធនធានធ្វើការដើម្បីតែប្រយោជន៍បុគ្គលនោះ? តើភាព
ជាតំណាងប្រជាពលរដ្ឋមានន័យថាម៉េចវិញអញ្ចឹង?)
**មហាអំណាចចិន:
-ជាប្រទេសអ្នកមាន
-ជារោងចក្រពិភពលោក
-ធានាយុត្តិធម៌សង្គម
-មានប្រជាជនមួយពាន់បីរយលានប្លាយតែមាន “ស្តង់ដាររួមមួយនៃភាសាជាតិខ្លួន”
-គំនិតជាតិនិយមជ្រាលជ្រៅ និងប្រជាពលរដ្ឋស្នេហាជាតិខ្ពស់
ប្រទេសចិនប្រហែលនឹងមិនអាចឈានដល់អ្វីដែលហៅថា “ប្រព័ន្ធនយោបាយប្រជា
ធិបតេយ្យទេ“ ប៉ុន្តែទន្ទឹមហ្នឹងនេះវាពិតជាគ្មានមន្ទិលសង្ស័យទាល់តែសោះដែល
ប្រទេសចិនត្រូវធានា “យុត្តិធម៌សង្គមជាស្តង់ដារអតិបរមា ជាស្តង់ដារខ្ពស់បំផុតដែល
ត្រូវតែប្រកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន និងហ្មត់ចត់បំផុត“ ។
ហើយការទ្រទ្រង់សេដ្ឋកិច្ច ការធានាការរីកចម្រើនសេដ្ឋកិច្ច (រកម្ហូបអាហារ ត្រីសាច់
បន្លែដាក់លើតុសម្រាប់ប្រជាជនមួយពាន់បីរយលានប្លាយរបស់ខ្លួន និងផ្តល់សេវា
គ្រប់គ្រាន់) ពិតជារឿងរសើប និងជារឿងជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសំខាន់ចាំបាច់ បើប្រៀបធៀប
នឹងភាពសំខាន់នៃប្រព័ន្ធនយោបាយ ។
ចំពោះបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច មហាអំណាចចិនបានធ្វើឲ្យមានភាពពេញចិត្ត និងមោទនភាព
សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋខ្លួន និងពិភពលោកដោយចិនបានឡើងដល់លំដាប់លេខពីរ
លើពិភពលោកបន្ទាប់ពីមហាអំណាចសហរដ្ឋអាមេរិក ។ ហើយពិតណាស់មហា
អំណាចចិនជាប្រទេសអ្នកមាន និងជារោងចក្រពិភពលោក ។
***ចំណុចរួមរបស់ពួកគេ: គិតគូរ និងលើកតម្កើងផលប្រយោជន៍ជាតិ និងឧត្តមភាពនៃ
សង្គមជាតិ និងប្រទេសខ្លួនទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។
តើអ្នកមានអ្វីចង់បន្ថែមទេ? តើអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ?
Cambodia’s Politics Playbook
*មហាអំណាចសហរដ្ឋអាមេរិក និងសហគមន៍អន្តរជាតិ:
-ជានីតិរដ្ឋ
-យុត្តិធម៌សង្គម និងឪកាសក្នុងការសិក្សាអប់រំ ការងារ សេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ
ស្មើភាពគ្នាសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ
-មានយន្តការ និងគោលនយោបាយគាំពារ គាំទ្រ និងលើកទឹកចិត្ត
-ការដឹកនាំតាមគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ: មានការបើកចំហរទូលំទូលាយ
មានលំហរ និងយន្តការចូលរួម និងតាមដានទូលំទូលាយ មានភាពជាតំណាង
ប្រជាពលរដ្ឋ និងផលប្រយោជន៍សង្គមជាតិដោយគ្មានមន្ទិលសង្ស័យ (បើក
ចំហរ ពន្យល់បង្ហាញ មានតម្លាភាព មានភាពស្មោះត្រង់ខ្ពស់ ប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់
និងទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់ជាដើម ។)
-ប្រជាពលរដ្ឋទទួលបានពត៌មានគ្រប់គ្រាន់ មានទម្លាប់អាន ត្រូវបានបណ្តុះទម្លាប់
រៀនពេញមួយជីវិត យល់ពីសារ:សំខាន់នៃការជជែកពិភាក្សាជាដើម ។ (វាគ្មាន
មន្ទិលសង្ស័យពីពត៌មាន ពីការបើកចំហរពីមេដឹកនាំពួកគេ អ្នកនយោបាយ និង
តំណាងពួកគេ ពីថាតើអ្នកទាំងនោះកំពុងធ្វើអ្វី? មានគម្រោងផែនការអ្វីខ្លះ? មាន
ជំហរ និងគោលនយោបាយច្បាស់លាស់លើបញ្ហាសង្គម និងបញ្ហាជាតិអ្វីខ្លះ?
ហើយថាតើមានភាពស្របគ្នារវាងអ្វីដែលពួកគេនិយាយ និងការប្រព្រឹត្តិឬទេ?
មិនអាចនិយាយឲ្យតែរួច និយាយចោលៗមិនទទួលខុសត្រូវទេ! ហើយតើអ្នក
ទាំងនោះយល់ពីសារ:សំខាន់ និងប្រព្រឹត្តិយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនដូចម្តេចសម្រាប់ភាព
ជាគម្រូ និងឧទាហរណ៍វិជ្ជមាន?)
-អ្នកកាន់តែធំ មន្រ្តីរាជការរឹតតែកាន់តែមានទំណួលខុសត្រូវខ្ពស់ដោយមិនរំលោភ
អំណាច (អំណាចផ្តល់ដោយប្រជាពលរដ្ឋ សម្រាប់បម្រើប្រជាពលរដ្ឋ និងធ្វើការ
ដើម្បីប្រយោជន៍សង្គមជាតិ) និងជៀសវាងទំនាស់ផលប្រយោជន៍ដែលអាចឈាន
ដល់អំពើពុករលួយ ។ (គេក៏មិនសូវចាប់អារម្មណ៍ការវ៉ាយប្រហារបុគ្គល ឬលើក
តម្កើងបុគ្គលអីទេ ពីព្រោះវាមិនត្រឹមត្រូវដែលពួកគេចំណាយកម្លាំងខួរក្បាល
ចំណាយពេលវេលា និងធនធានធ្វើការដើម្បីតែប្រយោជន៍បុគ្គលនោះ? តើភាព
ជាតំណាងប្រជាពលរដ្ឋមានន័យថាម៉េចវិញអញ្ចឹង?)
**មហាអំណាចចិន:
-ជាប្រទេសអ្នកមាន
-ជារោងចក្រពិភពលោក
-ធានាយុត្តិធម៌សង្គម
-មានប្រជាជនមួយពាន់បីរយលានប្លាយតែមាន “ស្តង់ដាររួមមួយនៃភាសាជាតិខ្លួន”
-គំនិតជាតិនិយមជ្រាលជ្រៅ និងប្រជាពលរដ្ឋស្នេហាជាតិខ្ពស់
ប្រទេសចិនប្រហែលនឹងមិនអាចឈានដល់អ្វីដែលហៅថា “ប្រព័ន្ធនយោបាយប្រជា
ធិបតេយ្យទេ“ ប៉ុន្តែទន្ទឹមហ្នឹងនេះវាពិតជាគ្មានមន្ទិលសង្ស័យទាល់តែសោះដែល
ប្រទេសចិនត្រូវធានា “យុត្តិធម៌សង្គមជាស្តង់ដារអតិបរមា ជាស្តង់ដារខ្ពស់បំផុតដែល
ត្រូវតែប្រកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន និងហ្មត់ចត់បំផុត“ ។
ហើយការទ្រទ្រង់សេដ្ឋកិច្ច ការធានាការរីកចម្រើនសេដ្ឋកិច្ច (រកម្ហូបអាហារ ត្រីសាច់
បន្លែដាក់លើតុសម្រាប់ប្រជាជនមួយពាន់បីរយលានប្លាយរបស់ខ្លួន និងផ្តល់សេវា
គ្រប់គ្រាន់) ពិតជារឿងរសើប និងជារឿងជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសំខាន់ចាំបាច់ បើប្រៀបធៀប
នឹងភាពសំខាន់នៃប្រព័ន្ធនយោបាយ ។
ចំពោះបញ្ហាសេដ្ឋកិច្ច មហាអំណាចចិនបានធ្វើឲ្យមានភាពពេញចិត្ត និងមោទនភាព
សម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋខ្លួន និងពិភពលោកដោយចិនបានឡើងដល់លំដាប់លេខពីរ
លើពិភពលោកបន្ទាប់ពីមហាអំណាចសហរដ្ឋអាមេរិក ។ ហើយពិតណាស់មហា
អំណាចចិនជាប្រទេសអ្នកមាន និងជារោងចក្រពិភពលោក ។
***ចំណុចរួមរបស់ពួកគេ: គិតគូរ និងលើកតម្កើងផលប្រយោជន៍ជាតិ និងឧត្តមភាពនៃ
សង្គមជាតិ និងប្រទេសខ្លួនទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។
តើអ្នកមានអ្វីចង់បន្ថែមទេ? តើអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ?
Subscribe to:
Posts (Atom)