បញ្ហាស៊ីសំណូក និងពុករលួយ
បើថាទម្លាប់ធំ ទំនោរធំ ហេតុអ្វីមិនបញ្រ្ជាប មិនអប់រំ និងអូសទាញ
ទៅរកទម្លាប់ល្អវិជ្ជមាន និងទំនោរវិជ្ជមានដែលបម្រើដល់ផលប្រយោជន៍
ខ្លួនឯង និងមហាជន និងសង្គមជាតិផង? ឧទាហរណ៍ប្រៀបធៀប: បើមានសមាជិក
ក្នុងគ្រួសារអ្នកចូលចិត្តផឹកជោគជាំ និងស្រវឹងបើកបរ តើអ្នកនឹងបញ្រ្ចក និងអូសទាញបន្ថែម
ដូចជា "មានទៅស្អីគេផ្សាយពាណិជកម្មលើកទឹកចិត្ត ផឹកមានរង្វាន់ កន្លែងផឹកព្រោងព្រាត
ហើយមានទៅស្អីស្រវឹងបើកបរទៅ ម៉េចក៏ម៉េចទៅ ឬក៏យ៉ាងម៉េច?"
ដំណោះស្រាយ:
-ការផ្សព្វផ្សាយ ការអប់រំ ការបញ្រ្ជាប និងច្បាប់រឹងមាំ
-សេវាច្រកចេញចូលតែមួយដែលមានតម្លៃពីសេវាសាធារណ:
និមួយៗបើកចំហ និងអាចរកបានដោយស្រួល ។
-ព័ត៌មាន តម្លៃ និងនីតិវិធីដើម្បីទទួលបានសេវាលើអ៊ីនធើណែត
លើបណ្តាញសង្គម និងកម្មវិធីទូរស័ទ្ទដៃ ។ ឧទាហរណ៍ ស៊ីងហ្គាពួរ ។
-ច្រក និងបណ្តាញលើអ៊ីធើណែត លើបណ្តាញសង្គម និងកម្មវិធីទូរស័ទ្ទដៃ
ដែលអាចរាយការណ៍ភាពមិនប្រក្រតី និងអាចប្តឹងតវ៉ា ។ អាចជាក្រុមការងារ
រហូតដល់ថ្នាក់ដឹកនាំ ឧទាហរណ៍ វិបសាយលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តីឥណ្ឌា
Mr. Narendra Modi ។
។ល។
ឧទាហរណ៍ប្រៀបធៀប ដូចករណីគ្រឿងស្រវឹងគឺសិក្សា និងមានទំនួល
ខុសត្រូវខ្ពស់ចំពោះផលវិជ្ជមាន និងផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដែលបង្កបន្ទុក
ដល់បុគ្គល គ្រួសារ និងសង្គមជាតិទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។ (គេមិនសំដៅ
តែបុគ្គលម្នាក់ទេ តែនេះវាមានឥទ្ធិពលដល់មហាជន ដល់សង្គមជាតិទាំងពេល
បច្ចុប្បន្ន និងអនាគត!)
នោះអាចថាទម្លាប់ធំ ឬទំនោរធំ ។ បើថាផឹកជោគ ផឹកស្រវឹងបើកបរ តើ
នឹងមានផលអវិជ្ជមាន ផលមហន្តរាយអ្វីខ្លះដល់អាយុជីវិត ដល់ការខាតបង់
និងបន្ទុកសម្រាប់បុគ្គល គ្រួសារ និងសង្គមជាតិ? សិក្សាពិកត្តានិមួយៗ និង
កត្តាគួបផ្សំដូចជា:
-ការហាមឃាត់ការផ្សាយពាណិជកម្មគ្រឿងស្រវឹងពីម៉ោង០៦-០៨ព្រឹក និង
ពីម៉ោង០៦-០៩យប់
-បញ្ឈប់ការដាក់រង្វាន់ទាក់ទាញលើគ្រឿងស្រវឹង
-ច្បាប់គ្រប់គ្រងគ្រឿងស្រវឹង បារី និងក្លឹបសម្រាប់យុវវ័យក្រោម១៨ឆ្នាំយ៉ាងតិច
-ផ្លូវដាក់ភ្លើងបំភ្លឺ ផ្លូវបំពាក់កាមេរ៉ា និងអនុវត្តច្បាប់បើកបរហួសល្បឿន និងច្បាប់
លើគ្រឿងស្រវឹងម៉ឺងម៉ាត់!
-ភាពជាគម្រូល្អ និងឧទហរណ៍វិជ្ជមាននៃអ្នកអនុវត្តច្បាប់ បុគ្គលសាធារណ:
និងតួអង្គសង្គមផ្សេងៗ ។
។ល។
តើអ្នកមានអ្វីចង់បន្ថែមទៀតទេ?
អាចអានបន្ថែម: Chicken or Egg Situation
លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តីស៊ីងហ្គាពួរ Lee Hsien Loong បាននិយាយដល់ការផ្តល់ប្រាក់ខែ
គ្រប់គ្រាន់ ផ្តល់រង្វាន់ និងប្រាក់រង្វាន់លើកទឹកចិត្តផ្សេងៗដល់មន្រ្តីរាជការដើម្បីជៀសវាង
ជាប់អន្ទាក់ រុំសួត ឬធ្លាក់ទៅក្នុងស្ថានភាព “មេមាន់កើតមុន ឬពងមាន់កើតមុន
Chicken or Egg situation” ។ គាត់ចង់និយាយថា តើសុច្ចរិតភាព វិជ្ជាជីវ: ទំនួលខុសត្រូវ
ខ្ពស់ និងក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវ:ដើរពីមុខ ឬប្រាក់ខែសមរម្យ និងប្រកបដោយកិតិ្តយស
និងសេចក្តីថ្លៃថ្នូរដើរមុខសម្រាប់មន្រ្តីរាជការ មន្រ្តីសាធារណ:នៅស៊ីងហ្គាពួរ? “
ល្អបំផុតត្រូវដើរទន្ទឹមគ្នា ហើយនោះអាចមើលឃើញ និងអាចស្វែងយល់ពីចេរភាព
ពីគុណភាព ពីប្រសិទ្ធិភាព និងផលប្រយោជន៍រួម និងផលប្រយោជន៍វែងឆ្ងាយនៃស្ថាប័ន
និងការផ្តល់សេវាសាធារណ:បាន!
ជាការពិត ការស៊ីសំណូក និងអំពើពុករលួយក្នុងរូបភាពផ្សេងៗទុកដូចជា “ដើមឈើ
ដួងស៊ី“ អញ្ចឹង ។ វាមិនរឹងមាំ មិនមានគុណភាព មិនមានប្រសិទ្ធិភាព និងទំនួលខុសត្រូវ
វែងឆ្ងាយទេ ។ ការទុកចិត្ត ជំនឿចិត្តនឹងធ្លាក់ចុះ ហើយនឹងបាត់បង់តែម្តង ។ សំណួរចម្បង
អាចលើកឡើងថា តើធ្វើម៉េចអាចឲ្យ “គ្នាតិចដែលជាមន្រ្តីរាជការ ជាមន្រ្តីបម្រើសេវា
សាធារណ: “ ធ្វើការដោយស្មោះត្រង់ មានប្រសិទ្ធិភាព និងទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់សម្រាប់
“គ្នាច្រើនដែលជាប្រជាពលរដ្ឋ និងសង្គមជាតិទាំងមូល“ នោះ?
ល្អបំផុតគឺផ្តល់ប្រាក់ខែបានគ្រប់គ្រាន់ ទប់ទល់នឹងតម្លៃទំនិញលើទីផ្សារ (ហើយកុំឲ្យចេះ
តែឡើងថ្លៃរហូតនោះ!) និងអាចទប់ចំណាយសម្រាប់ជីវភាពរស់នៅបានសមស្រប និង
មានប្រាក់រង្វាន់ ប្រាក់លើកទឹកចិត្តផ្សេងៗជាដើម ។ ការបណ្តុះបណ្តាលបន្ថែម ការវិនិយោគ
និងការផលិតធនធានមនុស្ស និងយកពួកគេមកធ្វើការ (កុំយកគ្រាន់តែប្រើដោយគ្មានគោល
ការណ៍ ឬគ្មានស្តង់ដារ ។ បញ្ហាជានិរន្តរភាព បញ្ហានឹងកើតឡើង!) ជាការសំខាន់ចាំបាច់ ។
មានការអនុវត្តន៍ដោយគ្មានភាពស្ទាក់ស្ទើរ និងជាស្តង់ដារខ្ពស់បំផុតតាមរយ:ការបើកចំហ
ការផ្តល់ពត៌មានបានគ្រប់គ្រាន់ និងទូលំទូលាយ ការពន្យល់បង្ហាញ និងការចូលរួម និង
តាមដាន និងផ្ទៀងផ្ទាត់ ។ សុច្ចរិតភាព (ភាពស្មោះត្រង់) តម្លាភាព ភាពជាគម្រូ ភាព
ច្បាស់លាស់ និងហ្មត់ចត់ និងទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះចាំបាច់ ហើយជារូបមន្ត
យ៉ាងមានប្រសិទ្ធិភាពសម្រាប់គុណភាព ប្រសិទ្ធិភាព និងផលប្រយោជន៍រួម និងផល
ប្រយោជន៍វែងឆ្ងាយដែរ ។ ចង់បានអីវែងឆ្ងាយ មានគុណភាព មានប្រសិទ្ធិភាពវែងឆ្ងាយ
ដល់តែបើកចំហ មានព័ត៌មានអាចរកបានដោយគ្មានការលាក់បាំង និងមានទំនួលខុសត្រូវ
ខ្ពស់ទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។
តើលោកអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ?
អាចអានបន្ថែម:
http://www.straitstimes.com/news/singapore/more-singapore-stories/story/download-these-mobile-apps-government-services-the-go-20
Wednesday, April 1, 2015
នយោបាយឆ្លាតសម្រាប់ទាក់ទាញ និងស្រូបយកអ្នកមានទេពកោសល្យ អ្នកបច្ចេកទេស និងអ្នកប្រាជ្ញ
នយោបាយឆ្លាតសម្រាប់ទាក់ទាញ និងស្រូបយកអ្នកមានទេពកោសល្យ
អ្នកបច្ចេកទេស និងអ្នកប្រាជ្ញ
បើនិយាយពីសហរដ្ឋអាមេរិក ប្រាកដណាស់គេធ្លាប់ដឹងពី “ទឹកដីនៃសេរីភាព
និងឪកាស“ ។ តើមិនមែនជានយោបាយសហរដ្ឋអាមេរិកទេឬ ក្នុងការ
ស្រូបយក និងទាក់ទាញអ្នកប្រាជ្ញតាំងពីណាពីណីមក? ទាំងជប៉ុន
ចិន ម្ចាស់បទGangnam Style កូរ៉េខាងត្បូងសុទ្ធតែបញ្ជូន និងទៅសិក្សា
ចំណេះដឹង បច្ចេកវិទ្យា និងបច្ចេកទេសពីសហរដ្ឋអាមេរិក! Oh Steve Jobs,
Mr. Bill Gates, Tim Cook, etc. នៅស៊ីងហ្គាពួរ បើអ្នកតាមដាន ប្រាកដជា
ធ្លាប់អានជួបថា ចិនជួនកាលខឹងសម្បារហ្នឹងស៊ីងហ្គាពួរដោយសានយោបាយ
ទាក់ទាញអ្នកពូកែកីឡាប៉េងប៉ុងខ្លួនតាមរយ:ផ្តល់ប្រាក់ខែគុណនឹងបី ចូលសញ្ជាតិ
ស៊ីងហ្គាពួរ និងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗ ។ ស៊ីងហ្គាពួរក៏ត្រូវគេទទួលស្គាល់ថាជា
ប្រទេសដែលទាក់ទាញអ្នកមានទេពកោសល្យ និងជំនាញពីបរទេសមកធ្វើការ
ក្នុងប្រទេសខ្លួន នេះក៏ដោយសានយោបាយទាក់ទាញអ្នកបច្ចេកទេស និងអ្នក
ប្រាជ្ញតាំងពីសម័យលោកលី ក្វាន់យូ មកម្លេះ! គឺប្រាកដណាស់គេទាក់ទាញ និង
ស្រូបយកធនធានមនុស្ស អ្នកបច្ចេកទេស អ្នកប្រាជ្ញ និងអ្នកមាន មិនមែនទៅប្រមូល
យកអ្នកអេតចាយ ពួកដេរស្បែកជើង ពួកត្រឹមចេះឆុងកាហ្វេដែលស្រួលមិនស្រួល
មកដណ្តើមការងារប្រជាជនក្នុងស្រុកទៀត! នៅប្រទេសចិនដែលជាទឹកដីឪកាស
ការងារសម្រាប់បរទេស គឺស្រូប និងទាក់ទាញអ្នកពូកែផ្តល់ប្រាក់ខែច្រើនដូចទឹកដី
អឺរ៉ុប និងបរទេស ហើយយកប្រពន្ធបង្កើតកូននៅលើទឹកដីចិនជាដើម! សូម្បីអូស្រ្តាលី
ក៏មាននយោបាយបន្ធូរបន្ថយច្បាប់អន្តោរប្រវេសន៍សម្រាប់ស្រូបទាញអ្នកមាន និងសេដ្ឋី
ពីចិនទៅដែរ! ក្នុងនោះការផ្តល់ឪកាស និងប្រាក់ខែ និងប្រាក់រង្វាន់ផ្សេងៗសម្រាប់
ស្រូបទាក់ទាញ កត្តាទីក្រុងដែលមានផាសុខភាព ដែលមានសុវត្ថិភាពអាចរស់នៅបាន
ដែលមានបរិយាកាសគួរជាទីមនោរម្យដោយមិនរញ៉េរញ៉ៃដោយចរាចរណ៍ ដោយភាព
ភ័យខ្លាចសុវត្ថិភាពដោយចោរកម្ម តែផ្ទុយទៅវិញដែលអាចដើរបាន ជិះកង់បាន ដែល
អាចឲ្យពួកគេរស់នៅក្នុងរបៀបរបប ឬស្តាយផ្ទាល់ខ្លួនក៏ជាកត្តាដ៏សំខាន់ក្នុងទាក់ទាញ
ពួកគេដែរ! បើបានលក្ខខណ្ឌដូចនិយាយខាងលើ តើអ្នកណាមិនត្រូវការឪកាស និង
ទាញយកផលចំណេញពីការទាក់ទាញដូច្នោះ មែនទេ?
ចំណុចខាងក្រោមជារឿងដែលអាចធ្វើបាន និងសូមមេត្តាចៀសវាងឲ្យឆ្ងាយ:
ចៀសវាងតែបរិយាកាស តែវប្បធម៌ឈ្នះចាញ់តែបុគ្គល និងបុគ្គល និងឈ្នះចាញ់
តែបក្ខពួក និងបក្ខពួក!
ចៀសវាងអ្នកឈ្នះជាស្តេច អ្នកចាញ់ជាអ្នកទោសដែលត្រូវតែរត់
ដែលត្រូវតែសម្លាប់ ត្រូវតែកម្ចាត់ ឬកម្ចាយ!
ចៀសវាងអ្នកឈ្នះយកទាំងអស់ វប្បធម៌ទឹកឡើងត្រីស៊ីស្រម៉ោច
ទឹកហោចស្រម៉ោចស៊ីត្រី ។ ចៀសវាងវប្បធម៌ល្អយកតែខ្លួនឯង
រៀបចំគិតគូរតែខ្លួនឯង និងបក្ខពួកខ្លួនឯង ហើយភ្លេចពីតួនាទី
កាតព្វកិច្ច ភ្លេចពីគុណធម៌ ភ្លេចពីទំនួលខុសត្រូវទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន
និងអនាគត ។ កុំគិតថាឆ្លាតជាងគេ ពូកែជាងគេ នៅលើគេ (On Top of the World)
ឬគិតថាខ្លាំងក្លា គិតថាអស្ចារ្យតាមរយ:ហិង្សា តាមកម្លាំងបាយ ដោយមិន
យល់ស្អីថាជាសិទ្ធិមនុស្សជាតិ និងភាពថ្លៃថ្នូរ និងភាពស៊ីវិល័យដែលអរិយប្រទេស
ជាច្រើនបានបង្ហាញរួចទៅហើយ! រៀនពីគ្នាទៅវិញទៅមក រៀន និងកែច្នៃពី
អ្នកពូកែ ពីអរិយប្រទេសដើម្បីប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែប្រសើរ និងពូកែ និងក្លាយ
ជាអរិយប្រទេសដូចគេ (Learn from the best to become better and toward the best!)
ទន្ទឹមគ្នានេះ សូមអរគុណជាអនេកចំពោះគ្រូបង្វឹកជនជាតិជប៉ុនដែលបានលើកបង្ហាញ
ពីកត្តាធាតុផ្សំនៃចំនុចខ្លាំងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ:
-សុខភាពរាងកាយ
-សុខភាពផ្លូវចិត្ត
-ចំណេះជំនាញ
-អត្តចារិក (Attitude/Spirit)
តែបើខ្យល់អាកាសបំពុល បន្លែចំណីមានជាតិគីមី សេវាថែទាំសុខភាពទន់ខ្សោយ
ចរាចរណ៍រញ៉េរញ៉ៃ ។ល។ សូម្បីតែប្រជាជនខ្លួនឯងមិនសុខភាពល្អ មិនរឹងមាំ
ផង តើទៅទាក់ទាញ ទៅជាប្រទេសដែលជាទីចាប់អារម្មណ៍នៃអ្នកណាកើត?
នោះអាចភ្ជាប់ទៅកត្តាធាតុផ្សំនៃបុគ្គលិកលក្ខណ:ខ្លាំង និងរឹងមាំនៃបុគ្គលដែលមាន:
“វិន័យ មានជំនឿចិត្ត មានសេចក្តីក្លាហាន មានទំនួលខុសត្រូវ មានចំណេះជំនាញ
និងជាប្រជាពលរដ្ឋសកម្ម និងជាចំណែកដោះស្រាយបញ្ហាសម្រាប់សហគមន៍ និង
សង្គមជាតិពួកគេ” ។ មិនមែនអត្មានិយម គិតតែផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយគិតពី
ត្រូវគេពង្វក់សប្បាយ ឬកើតមកមួយជាតិធាតុមួយចានគិតតែស៊ីសប្បាយបំផ្លាញម៉ា
អស់ដៃ ឬយកតម្លៃទៅដាក់លើសំបកកំប៊ុងប៊ីយ៉ែរ និងដបស្រាទេ! វាខុសគ្នាពីខ្មាស់អៀន
ធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ តែអត្មានិយម តែវក់នឹងសប្បាយ និងក្លាហានធ្វើរឿងមិនត្រឹមត្រូវទេ!
ទន់ភ្លន់ តែមិនទន់ជ្រាយ រឹងប៉ឹងតែមិនរឹងរូស មានហេតុផល មានការទទួលខុសត្រូវ
ចេះទទួលទាំងខុស និងត្រូវ និងចូលចិត្តអាន ស្រាវជ្រាវ និងអង្គុយស្តាប់ និងជជែកពិភាក្សា
និងយល់ថាព័ត៌មានគឺពិតជាចំណេះដឹង ជាអំណាច និងជាសុវត្ថិភាព ។ បើមិនអាចធ្វើអ្វី
បានល្អ កុំធ្វើអ្វីឲ្យកាន់តែអាក្រក់! ទាមទារព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់ និងទូលំទូលាយ និងប្រុងប្រយ័ត្ន
ខ្ពស់ចំពោះការទាមទាញតែទៅរកការខ្វះព័ត៌មាន ការតាមតែគេអូសទាញ តាមតែគេទាក់ទាញ
ទៅរករឿងអត្មានិយម បុគ្គលនិយម ឬរឿងបន្លែបន្លប់មិនទទួលខុសត្រូវ! ពិភពលោកនេះធំណាស់
ស្រស់ស្អាតណាស់ ហើយពិតជាមានរឿងល្អ និងមនុស្សល្អៗជាច្រើន! ជីវិតនឹងមិនល្អឥតខ្ចោះទេ
ហើយត្រូវតែរៀនដើរ រៀនពិចារណា និងធ្វើការសម្រេចចិត្ត ។ ធ្វើកំហុស តែត្រូវរៀនពីកំហុស!
ជោគជ័យគឺសម្រាប់មនុស្សដែលមានគម្រោងផែនការ ។ If you fail to plan, you plan to fail!
You’re not going to enjoy the rainbows if you don’t learn to dance in the rain! If you believe
you can, you can! Everyone just has to stand the test of time!
សូមអានពិចារណាបន្ថែម: រឿងសាមកុក
បើរបៀបរបបធ្វើការដោយបើកចំហ ដោយតម្លាភាព មានការពន្យល់បង្ហាញ
មានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ចំពោះមុខមហាជនទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត
ពេលនោះនឹងមានបរិយាកាស និងមានគន្លងដែលអាចទុកចិត្តបានថា
អាចបង្កើតបាន “ប៉ាវចិនធាន គាន់អ៊ី ល៊ីវប៊ី ឆាវឆាវ ស៊ឺមាអ៊ី ឬជូកឹលៀង“
រាប់រយ រាប់ពាន់ និងរហូតដល់ម៉ឺនបាន! មិនអញ្ចឹង?
សាកគិតពីស៊ីងហ្គាពួរ អង់គ្លេស និងសហរដ្ឋអាមេរិកទៅមើល! ដល់តែរបៀប
ធ្វើការត្រូវបើកចំហ ត្រូវមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ចំពោះមុខមហាជន អញ្ចឹង
ត្រូវតែប្រឹងប្រែង ត្រូវតែល្អិតល្អន់ ត្រូវតែមានប្រសិទ្ធិភាព ត្រូវតែមានទំនូលខុស
ត្រូវខ្ពស់ និងមានសេចក្តីស្មោះត្រង់! ពេលនោះមាសសុទ្ធមិនសុទ្ធ ទសពិធរាជធម៌
ឬអត់ មានផលប្រយោជន៍រួមឬទេ អាចដឹង អាចតាមដាន និងកាន់តែអាចទុកចិត្ត
បានហើយ ។
មែនទេអ្នកនិយមរឿងសាមកុក? ឬក៏ចង់បានតែរឿងពង្វក់សប្បាយដូចរៃ
គិតតែអត្មានិយម ឬកើតមកមួយជាតិធាតុមួយចានស៊ីសប្បាយបំផ្លាញម៉ាអស់ដៃ
និងតម្លៃដាក់លើគ្រឿងស្រវឹង លើកំប៊ុងប៊ីយ៉ែរ និងដបស្រា?
នេះសូមអនុញ្ញាតនិយាយរឿងលើមេឃជ្រែកដីបន្តិចចុះ!
អ្នកបច្ចេកទេស និងអ្នកប្រាជ្ញ
បើនិយាយពីសហរដ្ឋអាមេរិក ប្រាកដណាស់គេធ្លាប់ដឹងពី “ទឹកដីនៃសេរីភាព
និងឪកាស“ ។ តើមិនមែនជានយោបាយសហរដ្ឋអាមេរិកទេឬ ក្នុងការ
ស្រូបយក និងទាក់ទាញអ្នកប្រាជ្ញតាំងពីណាពីណីមក? ទាំងជប៉ុន
ចិន ម្ចាស់បទGangnam Style កូរ៉េខាងត្បូងសុទ្ធតែបញ្ជូន និងទៅសិក្សា
ចំណេះដឹង បច្ចេកវិទ្យា និងបច្ចេកទេសពីសហរដ្ឋអាមេរិក! Oh Steve Jobs,
Mr. Bill Gates, Tim Cook, etc. នៅស៊ីងហ្គាពួរ បើអ្នកតាមដាន ប្រាកដជា
ធ្លាប់អានជួបថា ចិនជួនកាលខឹងសម្បារហ្នឹងស៊ីងហ្គាពួរដោយសានយោបាយ
ទាក់ទាញអ្នកពូកែកីឡាប៉េងប៉ុងខ្លួនតាមរយ:ផ្តល់ប្រាក់ខែគុណនឹងបី ចូលសញ្ជាតិ
ស៊ីងហ្គាពួរ និងអត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗ ។ ស៊ីងហ្គាពួរក៏ត្រូវគេទទួលស្គាល់ថាជា
ប្រទេសដែលទាក់ទាញអ្នកមានទេពកោសល្យ និងជំនាញពីបរទេសមកធ្វើការ
ក្នុងប្រទេសខ្លួន នេះក៏ដោយសានយោបាយទាក់ទាញអ្នកបច្ចេកទេស និងអ្នក
ប្រាជ្ញតាំងពីសម័យលោកលី ក្វាន់យូ មកម្លេះ! គឺប្រាកដណាស់គេទាក់ទាញ និង
ស្រូបយកធនធានមនុស្ស អ្នកបច្ចេកទេស អ្នកប្រាជ្ញ និងអ្នកមាន មិនមែនទៅប្រមូល
យកអ្នកអេតចាយ ពួកដេរស្បែកជើង ពួកត្រឹមចេះឆុងកាហ្វេដែលស្រួលមិនស្រួល
មកដណ្តើមការងារប្រជាជនក្នុងស្រុកទៀត! នៅប្រទេសចិនដែលជាទឹកដីឪកាស
ការងារសម្រាប់បរទេស គឺស្រូប និងទាក់ទាញអ្នកពូកែផ្តល់ប្រាក់ខែច្រើនដូចទឹកដី
អឺរ៉ុប និងបរទេស ហើយយកប្រពន្ធបង្កើតកូននៅលើទឹកដីចិនជាដើម! សូម្បីអូស្រ្តាលី
ក៏មាននយោបាយបន្ធូរបន្ថយច្បាប់អន្តោរប្រវេសន៍សម្រាប់ស្រូបទាញអ្នកមាន និងសេដ្ឋី
ពីចិនទៅដែរ! ក្នុងនោះការផ្តល់ឪកាស និងប្រាក់ខែ និងប្រាក់រង្វាន់ផ្សេងៗសម្រាប់
ស្រូបទាក់ទាញ កត្តាទីក្រុងដែលមានផាសុខភាព ដែលមានសុវត្ថិភាពអាចរស់នៅបាន
ដែលមានបរិយាកាសគួរជាទីមនោរម្យដោយមិនរញ៉េរញ៉ៃដោយចរាចរណ៍ ដោយភាព
ភ័យខ្លាចសុវត្ថិភាពដោយចោរកម្ម តែផ្ទុយទៅវិញដែលអាចដើរបាន ជិះកង់បាន ដែល
អាចឲ្យពួកគេរស់នៅក្នុងរបៀបរបប ឬស្តាយផ្ទាល់ខ្លួនក៏ជាកត្តាដ៏សំខាន់ក្នុងទាក់ទាញ
ពួកគេដែរ! បើបានលក្ខខណ្ឌដូចនិយាយខាងលើ តើអ្នកណាមិនត្រូវការឪកាស និង
ទាញយកផលចំណេញពីការទាក់ទាញដូច្នោះ មែនទេ?
ចំណុចខាងក្រោមជារឿងដែលអាចធ្វើបាន និងសូមមេត្តាចៀសវាងឲ្យឆ្ងាយ:
ចៀសវាងតែបរិយាកាស តែវប្បធម៌ឈ្នះចាញ់តែបុគ្គល និងបុគ្គល និងឈ្នះចាញ់
តែបក្ខពួក និងបក្ខពួក!
ចៀសវាងអ្នកឈ្នះជាស្តេច អ្នកចាញ់ជាអ្នកទោសដែលត្រូវតែរត់
ដែលត្រូវតែសម្លាប់ ត្រូវតែកម្ចាត់ ឬកម្ចាយ!
ចៀសវាងអ្នកឈ្នះយកទាំងអស់ វប្បធម៌ទឹកឡើងត្រីស៊ីស្រម៉ោច
ទឹកហោចស្រម៉ោចស៊ីត្រី ។ ចៀសវាងវប្បធម៌ល្អយកតែខ្លួនឯង
រៀបចំគិតគូរតែខ្លួនឯង និងបក្ខពួកខ្លួនឯង ហើយភ្លេចពីតួនាទី
កាតព្វកិច្ច ភ្លេចពីគុណធម៌ ភ្លេចពីទំនួលខុសត្រូវទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន
និងអនាគត ។ កុំគិតថាឆ្លាតជាងគេ ពូកែជាងគេ នៅលើគេ (On Top of the World)
ឬគិតថាខ្លាំងក្លា គិតថាអស្ចារ្យតាមរយ:ហិង្សា តាមកម្លាំងបាយ ដោយមិន
យល់ស្អីថាជាសិទ្ធិមនុស្សជាតិ និងភាពថ្លៃថ្នូរ និងភាពស៊ីវិល័យដែលអរិយប្រទេស
ជាច្រើនបានបង្ហាញរួចទៅហើយ! រៀនពីគ្នាទៅវិញទៅមក រៀន និងកែច្នៃពី
អ្នកពូកែ ពីអរិយប្រទេសដើម្បីប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែប្រសើរ និងពូកែ និងក្លាយ
ជាអរិយប្រទេសដូចគេ (Learn from the best to become better and toward the best!)
ទន្ទឹមគ្នានេះ សូមអរគុណជាអនេកចំពោះគ្រូបង្វឹកជនជាតិជប៉ុនដែលបានលើកបង្ហាញ
ពីកត្តាធាតុផ្សំនៃចំនុចខ្លាំងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ:
-សុខភាពរាងកាយ
-សុខភាពផ្លូវចិត្ត
-ចំណេះជំនាញ
-អត្តចារិក (Attitude/Spirit)
តែបើខ្យល់អាកាសបំពុល បន្លែចំណីមានជាតិគីមី សេវាថែទាំសុខភាពទន់ខ្សោយ
ចរាចរណ៍រញ៉េរញ៉ៃ ។ល។ សូម្បីតែប្រជាជនខ្លួនឯងមិនសុខភាពល្អ មិនរឹងមាំ
ផង តើទៅទាក់ទាញ ទៅជាប្រទេសដែលជាទីចាប់អារម្មណ៍នៃអ្នកណាកើត?
នោះអាចភ្ជាប់ទៅកត្តាធាតុផ្សំនៃបុគ្គលិកលក្ខណ:ខ្លាំង និងរឹងមាំនៃបុគ្គលដែលមាន:
“វិន័យ មានជំនឿចិត្ត មានសេចក្តីក្លាហាន មានទំនួលខុសត្រូវ មានចំណេះជំនាញ
និងជាប្រជាពលរដ្ឋសកម្ម និងជាចំណែកដោះស្រាយបញ្ហាសម្រាប់សហគមន៍ និង
សង្គមជាតិពួកគេ” ។ មិនមែនអត្មានិយម គិតតែផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ហើយគិតពី
ត្រូវគេពង្វក់សប្បាយ ឬកើតមកមួយជាតិធាតុមួយចានគិតតែស៊ីសប្បាយបំផ្លាញម៉ា
អស់ដៃ ឬយកតម្លៃទៅដាក់លើសំបកកំប៊ុងប៊ីយ៉ែរ និងដបស្រាទេ! វាខុសគ្នាពីខ្មាស់អៀន
ធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ តែអត្មានិយម តែវក់នឹងសប្បាយ និងក្លាហានធ្វើរឿងមិនត្រឹមត្រូវទេ!
ទន់ភ្លន់ តែមិនទន់ជ្រាយ រឹងប៉ឹងតែមិនរឹងរូស មានហេតុផល មានការទទួលខុសត្រូវ
ចេះទទួលទាំងខុស និងត្រូវ និងចូលចិត្តអាន ស្រាវជ្រាវ និងអង្គុយស្តាប់ និងជជែកពិភាក្សា
និងយល់ថាព័ត៌មានគឺពិតជាចំណេះដឹង ជាអំណាច និងជាសុវត្ថិភាព ។ បើមិនអាចធ្វើអ្វី
បានល្អ កុំធ្វើអ្វីឲ្យកាន់តែអាក្រក់! ទាមទារព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់ និងទូលំទូលាយ និងប្រុងប្រយ័ត្ន
ខ្ពស់ចំពោះការទាមទាញតែទៅរកការខ្វះព័ត៌មាន ការតាមតែគេអូសទាញ តាមតែគេទាក់ទាញ
ទៅរករឿងអត្មានិយម បុគ្គលនិយម ឬរឿងបន្លែបន្លប់មិនទទួលខុសត្រូវ! ពិភពលោកនេះធំណាស់
ស្រស់ស្អាតណាស់ ហើយពិតជាមានរឿងល្អ និងមនុស្សល្អៗជាច្រើន! ជីវិតនឹងមិនល្អឥតខ្ចោះទេ
ហើយត្រូវតែរៀនដើរ រៀនពិចារណា និងធ្វើការសម្រេចចិត្ត ។ ធ្វើកំហុស តែត្រូវរៀនពីកំហុស!
ជោគជ័យគឺសម្រាប់មនុស្សដែលមានគម្រោងផែនការ ។ If you fail to plan, you plan to fail!
You’re not going to enjoy the rainbows if you don’t learn to dance in the rain! If you believe
you can, you can! Everyone just has to stand the test of time!
សូមអានពិចារណាបន្ថែម: រឿងសាមកុក
បើរបៀបរបបធ្វើការដោយបើកចំហ ដោយតម្លាភាព មានការពន្យល់បង្ហាញ
មានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ចំពោះមុខមហាជនទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត
ពេលនោះនឹងមានបរិយាកាស និងមានគន្លងដែលអាចទុកចិត្តបានថា
អាចបង្កើតបាន “ប៉ាវចិនធាន គាន់អ៊ី ល៊ីវប៊ី ឆាវឆាវ ស៊ឺមាអ៊ី ឬជូកឹលៀង“
រាប់រយ រាប់ពាន់ និងរហូតដល់ម៉ឺនបាន! មិនអញ្ចឹង?
សាកគិតពីស៊ីងហ្គាពួរ អង់គ្លេស និងសហរដ្ឋអាមេរិកទៅមើល! ដល់តែរបៀប
ធ្វើការត្រូវបើកចំហ ត្រូវមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ចំពោះមុខមហាជន អញ្ចឹង
ត្រូវតែប្រឹងប្រែង ត្រូវតែល្អិតល្អន់ ត្រូវតែមានប្រសិទ្ធិភាព ត្រូវតែមានទំនូលខុស
ត្រូវខ្ពស់ និងមានសេចក្តីស្មោះត្រង់! ពេលនោះមាសសុទ្ធមិនសុទ្ធ ទសពិធរាជធម៌
ឬអត់ មានផលប្រយោជន៍រួមឬទេ អាចដឹង អាចតាមដាន និងកាន់តែអាចទុកចិត្ត
បានហើយ ។
មែនទេអ្នកនិយមរឿងសាមកុក? ឬក៏ចង់បានតែរឿងពង្វក់សប្បាយដូចរៃ
គិតតែអត្មានិយម ឬកើតមកមួយជាតិធាតុមួយចានស៊ីសប្បាយបំផ្លាញម៉ាអស់ដៃ
និងតម្លៃដាក់លើគ្រឿងស្រវឹង លើកំប៊ុងប៊ីយ៉ែរ និងដបស្រា?
នេះសូមអនុញ្ញាតនិយាយរឿងលើមេឃជ្រែកដីបន្តិចចុះ!
តើកំពុងរវល់ធ្វើអ្វី?
https://schoolbag.sg/story/surviving-the-future-with-lifelong-learning
នេះជាការវិនិយោគ ជាការគាំទ្រ និងការតម្រង់ទិសរបស់គេ ។
វាជាផ្នែកនៃតួនាទីកាតព្វកិច្ចរបស់គេ ជាកិច្ចការគ្រប់គ្រងរបស់គេ
ជាផ្នែកនៃដំណោះស្រាយសម្រាប់ទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។
មិនមែន: ឧទាហរណ៍ប្រៀបធៀប: បើមានសមាជិក
ក្នុងគ្រួសារអ្នកចូលចិត្តផឹកជោគជាំ និងស្រវឹងបើកបរ តើអ្នកនឹងបញ្រ្ចក និងអូសទាញបន្ថែមដូចជា
"មានទៅស្អីគេផ្សាយពាណិជកម្មលើកទឹកចិត្ត ផឹកមានរង្វាន់ កន្លែងផឹកព្រោងព្រាត ហើយមាន
ទៅស្អីស្រវឹងបើកបរទៅ ម៉េចក៏ម៉េចទៅ ឬក៏យ៉ាងម៉េច?"
សំនួរចម្បងៗអាចលើកឡើងថា:
-តើត្រូវធ្វើអ្វី? តើមានផលប្រយោជន៍រួមអ្វីខ្លះសម្រាប់ទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន
និងអនាគត? តើមានដំណោះស្រាយច្បាស់លាស់អ្វីខ្លះ? តើមានផែនការ
សកម្មភាពជាប្រចាំ និងមានវិធានការណ៍ដូចភ្លៀងរលឹមអ្វីខ្លះ (ឧ.ថាជីវិត
ឥតខ្ចោះ តើត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះអញ្ចឹង? មានកូន និងធ្លាប់ជាសិស្ស តើការគាំទ្រ
ការតម្រង់ទិស ការពន្យល់បង្ហាញសំខាន់ប៉ុណ្ណា? ឬក៏ម៉េចក៏ម៉េចទៅ?
ល្អយកតែខ្លួនឯង?) ដើម្បីគ្រប់គ្រងបញ្ហា និងការប្រឈមឲ្យនៅអប្បរមា
និងផ្ទុយទៅវិញ ទាញបាន និងធានាបានផលចំណេញ និងអត្ថប្រយោជន៍
ជាវិជ្ចមានជាអតិបរមា?
-តើអាចបែងចែករវាងរឿងត្រឹមត្រូវ និងខុស និងរឿងគួរពិចារណាឬទេ? ចុះ
បើច្បាស់លាស់ និងហ្មត់ចត់ពីគម្រូល្អ និងឧទាហរណ៍វិជ្ជមានមានផលប្រយោជន៍
ដល់សាធារណ:ជន ហេតុអ្វីមិនផ្សព្វផ្សាយ មិនបញ្រ្ជាប និងបើកចំហ? ចុះបើថា
មានចំណុចខ្វះខាត មានការយល់ដឹងទាបអី ហេតុអ្វីក៏មិនប្រឹងប្រែងផ្សព្វផ្សាយ និង
បញ្រ្ជាប? ស៊ីងហ្គាពួររឹងមាំ និងអភិវឌ្ឃន៍យ៉ាងនេះៗ នៅតែគេប្រឹងប្រែងធ្វើ
ចុះហេតុអ្វី មិនរៀន និងច្នៃពីរឿងត្រឹមត្រូវ?
-តើបានប្រឹងប្រែងបំពេញតួនាទីកាតព្វកិច្ចឬទេ? តើកំពុងរវល់លើអ្វី?
។ល។
សូមអានបន្ថែម:
មិនចូលចិត្តអាន ការយល់ដឹងទាប មិនសូវចង់ដឹង ចង់តាមដាន
តែតើព័ត៌មានផ្តល់ទូលំទូលាយតាមច្រកណា និងវិធីណាខ្លះ? អត្ថបទអាន
សម្រាប់ពិចារណា ការចែកចាយជាសកម្ម និងជាប្រចាំ? ឬចាំលោកអេ
លោកប៊ីថាឆ្វេង ឆ្វេង ស្តាំ ស្តាំ ហើយចាំតែហ៊ោរ ចាំតែបន្ទរទៅ ឬក៏ម៉េច?
បែបស៊ីងហ្គាពួរប្រជាពលរដ្ឋម៉ាង៉ៃៗគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ បានគេប្រឹងផ្សព្វផ្សាយ
ប្រឹងរម្លឹក និងប្រឹងដាស់តឿនយ៉ាងនេះៗ ។ ក្រសួងអប់រំរបស់គេអីមានអត្ថបទ
អានជារឿងដោយបញ្ចូលការប្រឹងប្រែង មេរៀនលើកទឹកចិត្ត ការប្រឈម និង
ដំណោះស្រាយអីជាដើម! ក្រសួងការងារគេអីចែកចាយអត្ថបទទាក់ទងនឹង
ការគ្រប់គ្រង ទាក់ទងនឹងគំនិតអីជាទៀងទាត់ជាដើម ។ ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច
បង្ហោះពីថវិការជាតិឆ្នាំ២០១៥លើ Youtube និងក្រសួងនិមួយៗពន្យល់ពី
ផលប្រយោជន៍ ពីគម្រោងសកម្មភាពផែនការងាយយល់ បំបែកជាចំនុចតូចៗ
ស្រួលយល់ហើយបង្ហោះលើទំព័រផ្លូវការលើFacebook តាមក្រសួងនិមួយៗ ជាដើម ។
នៅអ៊ីនធើណែតគេមានសេចក្តីណែនាំ ការបញ្រ្ជាប និងមេរៀន
តាមសាលាដើម្បីគ្រប់គ្រងបញ្ហាឲ្យនៅអប្បរមា និងទាញយកផលចំណេញ
ផលវិជ្ជមានឲ្យបានជាអតិបរមាជាដើម ។ មានទេ?
-http://www.straitstimes.com/news/singapore/more-singapore-stories/story/singapore-budget-2015-numbers-20150223
-http://www.ecda.gov.sg/Pages/ECC_14_Home.aspx
នេះជាការវិនិយោគ ជាការគាំទ្រ និងការតម្រង់ទិសរបស់គេ ។
វាជាផ្នែកនៃតួនាទីកាតព្វកិច្ចរបស់គេ ជាកិច្ចការគ្រប់គ្រងរបស់គេ
ជាផ្នែកនៃដំណោះស្រាយសម្រាប់ទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត ។
មិនមែន: ឧទាហរណ៍ប្រៀបធៀប: បើមានសមាជិក
ក្នុងគ្រួសារអ្នកចូលចិត្តផឹកជោគជាំ និងស្រវឹងបើកបរ តើអ្នកនឹងបញ្រ្ចក និងអូសទាញបន្ថែមដូចជា
"មានទៅស្អីគេផ្សាយពាណិជកម្មលើកទឹកចិត្ត ផឹកមានរង្វាន់ កន្លែងផឹកព្រោងព្រាត ហើយមាន
ទៅស្អីស្រវឹងបើកបរទៅ ម៉េចក៏ម៉េចទៅ ឬក៏យ៉ាងម៉េច?"
សំនួរចម្បងៗអាចលើកឡើងថា:
-តើត្រូវធ្វើអ្វី? តើមានផលប្រយោជន៍រួមអ្វីខ្លះសម្រាប់ទាំងពេលបច្ចុប្បន្ន
និងអនាគត? តើមានដំណោះស្រាយច្បាស់លាស់អ្វីខ្លះ? តើមានផែនការ
សកម្មភាពជាប្រចាំ និងមានវិធានការណ៍ដូចភ្លៀងរលឹមអ្វីខ្លះ (ឧ.ថាជីវិត
ឥតខ្ចោះ តើត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះអញ្ចឹង? មានកូន និងធ្លាប់ជាសិស្ស តើការគាំទ្រ
ការតម្រង់ទិស ការពន្យល់បង្ហាញសំខាន់ប៉ុណ្ណា? ឬក៏ម៉េចក៏ម៉េចទៅ?
ល្អយកតែខ្លួនឯង?) ដើម្បីគ្រប់គ្រងបញ្ហា និងការប្រឈមឲ្យនៅអប្បរមា
និងផ្ទុយទៅវិញ ទាញបាន និងធានាបានផលចំណេញ និងអត្ថប្រយោជន៍
ជាវិជ្ចមានជាអតិបរមា?
-តើអាចបែងចែករវាងរឿងត្រឹមត្រូវ និងខុស និងរឿងគួរពិចារណាឬទេ? ចុះ
បើច្បាស់លាស់ និងហ្មត់ចត់ពីគម្រូល្អ និងឧទាហរណ៍វិជ្ជមានមានផលប្រយោជន៍
ដល់សាធារណ:ជន ហេតុអ្វីមិនផ្សព្វផ្សាយ មិនបញ្រ្ជាប និងបើកចំហ? ចុះបើថា
មានចំណុចខ្វះខាត មានការយល់ដឹងទាបអី ហេតុអ្វីក៏មិនប្រឹងប្រែងផ្សព្វផ្សាយ និង
បញ្រ្ជាប? ស៊ីងហ្គាពួររឹងមាំ និងអភិវឌ្ឃន៍យ៉ាងនេះៗ នៅតែគេប្រឹងប្រែងធ្វើ
ចុះហេតុអ្វី មិនរៀន និងច្នៃពីរឿងត្រឹមត្រូវ?
-តើបានប្រឹងប្រែងបំពេញតួនាទីកាតព្វកិច្ចឬទេ? តើកំពុងរវល់លើអ្វី?
។ល។
សូមអានបន្ថែម:
មិនចូលចិត្តអាន ការយល់ដឹងទាប មិនសូវចង់ដឹង ចង់តាមដាន
តែតើព័ត៌មានផ្តល់ទូលំទូលាយតាមច្រកណា និងវិធីណាខ្លះ? អត្ថបទអាន
សម្រាប់ពិចារណា ការចែកចាយជាសកម្ម និងជាប្រចាំ? ឬចាំលោកអេ
លោកប៊ីថាឆ្វេង ឆ្វេង ស្តាំ ស្តាំ ហើយចាំតែហ៊ោរ ចាំតែបន្ទរទៅ ឬក៏ម៉េច?
បែបស៊ីងហ្គាពួរប្រជាពលរដ្ឋម៉ាង៉ៃៗគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ បានគេប្រឹងផ្សព្វផ្សាយ
ប្រឹងរម្លឹក និងប្រឹងដាស់តឿនយ៉ាងនេះៗ ។ ក្រសួងអប់រំរបស់គេអីមានអត្ថបទ
អានជារឿងដោយបញ្ចូលការប្រឹងប្រែង មេរៀនលើកទឹកចិត្ត ការប្រឈម និង
ដំណោះស្រាយអីជាដើម! ក្រសួងការងារគេអីចែកចាយអត្ថបទទាក់ទងនឹង
ការគ្រប់គ្រង ទាក់ទងនឹងគំនិតអីជាទៀងទាត់ជាដើម ។ ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច
បង្ហោះពីថវិការជាតិឆ្នាំ២០១៥លើ Youtube និងក្រសួងនិមួយៗពន្យល់ពី
ផលប្រយោជន៍ ពីគម្រោងសកម្មភាពផែនការងាយយល់ បំបែកជាចំនុចតូចៗ
ស្រួលយល់ហើយបង្ហោះលើទំព័រផ្លូវការលើFacebook តាមក្រសួងនិមួយៗ ជាដើម ។
នៅអ៊ីនធើណែតគេមានសេចក្តីណែនាំ ការបញ្រ្ជាប និងមេរៀន
តាមសាលាដើម្បីគ្រប់គ្រងបញ្ហាឲ្យនៅអប្បរមា និងទាញយកផលចំណេញ
ផលវិជ្ជមានឲ្យបានជាអតិបរមាជាដើម ។ មានទេ?
-http://www.straitstimes.com/news/singapore/more-singapore-stories/story/singapore-budget-2015-numbers-20150223
-http://www.ecda.gov.sg/Pages/ECC_14_Home.aspx
Insight: Singapore
Mr. Lee Hsien Loong
Insight: Singapore
The PAP (People's Action Party), the governing party in Singapore, shall still win in the
next election; however, Prime Minister Lee Hsien Loong shall step aside and serve as Minister Mentor like his father Mr. Lee Kuan Yew
( Remembering Lee Kuan Yew).
Meantime, the SDP ( Singapore Democratic Party (SDP)) shall see the increased voices and representatives in the parliament.
In-overall, Singapore's political arena shall move toward freer and opener. Of course, the working mechanisms and administrative process shall remain corruption-free, transparent, although greater and wider consultation and representation.
In fact, the ground evidences are access to information through Facebook Pages, Youtube, news outlets, mobile apps and live chat on Facebook by Prime Minister and Minister so far.
The future trend and vision probably by Mr. Lee Kuan Yew and PAP's shall be moving toward Europeanized and Westernized society socially and politically. A major challenge shall remain the polarization of ethics, races and religions-that's why any attempts shall see the heavy crack-down and shall face little to zero tolerance.
Thank you. What do you think?
Insight: Singapore
The PAP (People's Action Party), the governing party in Singapore, shall still win in the
next election; however, Prime Minister Lee Hsien Loong shall step aside and serve as Minister Mentor like his father Mr. Lee Kuan Yew
( Remembering Lee Kuan Yew).
Meantime, the SDP ( Singapore Democratic Party (SDP)) shall see the increased voices and representatives in the parliament.
In-overall, Singapore's political arena shall move toward freer and opener. Of course, the working mechanisms and administrative process shall remain corruption-free, transparent, although greater and wider consultation and representation.
In fact, the ground evidences are access to information through Facebook Pages, Youtube, news outlets, mobile apps and live chat on Facebook by Prime Minister and Minister so far.
The future trend and vision probably by Mr. Lee Kuan Yew and PAP's shall be moving toward Europeanized and Westernized society socially and politically. A major challenge shall remain the polarization of ethics, races and religions-that's why any attempts shall see the heavy crack-down and shall face little to zero tolerance.
Thank you. What do you think?
Democracy in short elaboration
-with U.S. Embassy Phnom Penh, Cambodia, European Union in Cambodia, UK in Cambodia, Democracy Challenge and many others.
Democracy in short elaboration
For betterment, for the common and long-term interests. That's:
-First, why those representatives are elected for, and they are there
for in the power.
-Second, those are their roles of obligation.
-Third, those are their morale obligations and equally important,
their role model and positive examples, the transparency and
accountability are of the majority of people's high expectation.
Put themselves into shoes of ordinary people; "serve" to the best of
thoughtfulness and and sense of taking responsibility. Invest in, love
and care "their people of representation" as much and vividly as they
would love and care certain individuals. It's starkly contrast from being
representatives of merely themselves and own groups. The bottom line
is "democracy universally should mean: of the people, by the people and
for the people."
The prominent questions should arise:
-Why should anybody trust you when you leave them in darkness; when
you don't engage them; when information is not open and accessible;
and when transparency and accountability before the public for the common
and long-term interests are highly skeptical?
That's why actually you can see and witness, for instance, UK Parliament,
Ministry of Education, Singapore, Singapore Ministry of Manpower,
Ministry of National Development etc and the openness and access to
information and engagement through official Facebook pages, Youtube,
news outlets, official government websites and even on mobile apps.
And a little bit into Cambodia's politics, the opposition party' s honesty,
its much efforts, and active and open advocacy, its CONCRETE stances
and policies (of course their present and past policies) still remain somewhat
doubtful. For example, the Law on access to information, the Law on premiership
mandate (where? elaboration? advocacy?, their policies in last election
(where? elaboration? advocacy?
That's why it's said that honesty and openness are the best policy. And in
America, there is this on currency note: " IN GOD WE TRUST".
In Remembering Lee Kuan Yew, there is a saying: Love Cannot Be Seen,
Nor Touched But Felt by the Heart! and in case of Mr. Lee Kuan Yew,
they are out there in revelation, in actions and in his and his teams' great
achievements!
What do you think?
Democracy in short elaboration
For betterment, for the common and long-term interests. That's:
-First, why those representatives are elected for, and they are there
for in the power.
-Second, those are their roles of obligation.
-Third, those are their morale obligations and equally important,
their role model and positive examples, the transparency and
accountability are of the majority of people's high expectation.
Put themselves into shoes of ordinary people; "serve" to the best of
thoughtfulness and and sense of taking responsibility. Invest in, love
and care "their people of representation" as much and vividly as they
would love and care certain individuals. It's starkly contrast from being
representatives of merely themselves and own groups. The bottom line
is "democracy universally should mean: of the people, by the people and
for the people."
The prominent questions should arise:
-Why should anybody trust you when you leave them in darkness; when
you don't engage them; when information is not open and accessible;
and when transparency and accountability before the public for the common
and long-term interests are highly skeptical?
That's why actually you can see and witness, for instance, UK Parliament,
Ministry of Education, Singapore, Singapore Ministry of Manpower,
Ministry of National Development etc and the openness and access to
information and engagement through official Facebook pages, Youtube,
news outlets, official government websites and even on mobile apps.
And a little bit into Cambodia's politics, the opposition party' s honesty,
its much efforts, and active and open advocacy, its CONCRETE stances
and policies (of course their present and past policies) still remain somewhat
doubtful. For example, the Law on access to information, the Law on premiership
mandate (where? elaboration? advocacy?, their policies in last election
(where? elaboration? advocacy?
That's why it's said that honesty and openness are the best policy. And in
America, there is this on currency note: " IN GOD WE TRUST".
In Remembering Lee Kuan Yew, there is a saying: Love Cannot Be Seen,
Nor Touched But Felt by the Heart! and in case of Mr. Lee Kuan Yew,
they are out there in revelation, in actions and in his and his teams' great
achievements!
What do you think?
'សម្តែងក៏ដោយ ឲ្យតែសម្តែង ឲ្យតែប្រឡងប្រជែងសម្រាប់ផលប្រយោជន៍រួម ធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ និងមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់"
'សម្តែងក៏ដោយ ឲ្យតែសម្តែង ឲ្យតែប្រឡងប្រជែងសម្រាប់ផលប្រយោជន៍រួម ធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ និងមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់"
“.. About one in three kids in this country is still overweight or obese”
នេះជាបញ្ហា ជាការប្រឈម ហើយសំខាន់គឺមានដំណោះស្រាយ
ច្បាស់លាស់ ប្រឹងប្រែងដោះស្រាយបញ្ហា ពីព្រោះបើពុំដូច្នោះទេ
បញ្ហាវាមិនទៅណាឆ្ងាយទេ ។ ថាដោះស្រាយ និងមានដំណោះស្រាយ
ច្បាស់លាស់នឹងស៊ីពេលរាប់ឆ្នាំ ចុះបើមិនទទួលស្គាល់បញ្ហា បើមិន
ដោះស្រាយ និងមិនមាន "ដំណោះស្រាយច្បាស់លាស់" តើនឹង
ប្រើពេលយូរជាងនេះយ៉ាងម៉េចទៀតទៅ?
ហេតុនេះទើប The U.S. First Lady Michelle Obama
អាវ៉ង់ផង (push-up) រាំផង ដែលជាការផ្តួចផ្តើមឲ្យប្រជាពលរដ្ឋងាកមក
ហាត់ប្រាណ បង្កើនការយល់ដឹងពីជម្ងឺធាត់ និងមានវិធានការ
ចំណីអាហារកាត់បន្ថយជាតិស្ករ និងអំបិលដើម្បីកាត់បន្ថយភាព
ធាត់ និងផ្លូវថ្នល់ពង្រីក និងសម្រួលគន្លងថ្មើរជើង និងជិះកង់
សម្រាប់ការធ្វើចរាចរ និងធ្វើចលនារាងកាយជាដើម ។
អ្នកខ្លះអាចថាអូហ៍ #FLOTUS អាវ៉ង់ និងរាំហ្នឹង ឬមេដឹកនាំទៅឈរតម្រង់
ជួរដូចប្រជាពលរដ្ឋសាមញ្ញ និងជិះកង់អី និងបោសសម្រាមអីសុទ្ធតែការ “សម្តែង” ទេ ។
សម្តែងក៏ដោយ តើដើម្បីផលប្រយោជន៍រួមឬទេ? មានផលប្រយោជន៍រួមទេ?
ជារឿងត្រឹមត្រូវ ជារឿងមានផលវិជ្ជមាន និងអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនសម្រាប់
មហាជនទេ? ទោះសម្តែងក៏ដោយ តែបើជាគម្រូល្អ ជាឧទាហរណ៍វិជ្ជាមាន
សម្រាប់ប្រយោជន៍រួម សម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍វិជ្ជមាន អញ្ចឹងតើមិនល្អឬ?
ជារឿងល្អប្រសើរណាស់ ប្រសិនបើអ្នកនយោបាយ និងមេដឹកនាំប្រឡង
ប្រជែងធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ រឿងមានផលប្រយោជន៍រួម និងរឿងប្រកបដោយ
ទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់នោះ! ចុះតើល្អយ៉ាងម៉េច តើធ្វើផ្ទុយពីនេះ ធ្វើរឿង
មិនត្រឹមត្រូវ រឿងមិនចំណេញអីនោះ?
http://edition.cnn.com/2015/03/26/opinions/michelle-obama-kids-health/
“.. About one in three kids in this country is still overweight or obese”
នេះជាបញ្ហា ជាការប្រឈម ហើយសំខាន់គឺមានដំណោះស្រាយ
ច្បាស់លាស់ ប្រឹងប្រែងដោះស្រាយបញ្ហា ពីព្រោះបើពុំដូច្នោះទេ
បញ្ហាវាមិនទៅណាឆ្ងាយទេ ។ ថាដោះស្រាយ និងមានដំណោះស្រាយ
ច្បាស់លាស់នឹងស៊ីពេលរាប់ឆ្នាំ ចុះបើមិនទទួលស្គាល់បញ្ហា បើមិន
ដោះស្រាយ និងមិនមាន "ដំណោះស្រាយច្បាស់លាស់" តើនឹង
ប្រើពេលយូរជាងនេះយ៉ាងម៉េចទៀតទៅ?
ហេតុនេះទើប The U.S. First Lady Michelle Obama
អាវ៉ង់ផង (push-up) រាំផង ដែលជាការផ្តួចផ្តើមឲ្យប្រជាពលរដ្ឋងាកមក
ហាត់ប្រាណ បង្កើនការយល់ដឹងពីជម្ងឺធាត់ និងមានវិធានការ
ចំណីអាហារកាត់បន្ថយជាតិស្ករ និងអំបិលដើម្បីកាត់បន្ថយភាព
ធាត់ និងផ្លូវថ្នល់ពង្រីក និងសម្រួលគន្លងថ្មើរជើង និងជិះកង់
សម្រាប់ការធ្វើចរាចរ និងធ្វើចលនារាងកាយជាដើម ។
អ្នកខ្លះអាចថាអូហ៍ #FLOTUS អាវ៉ង់ និងរាំហ្នឹង ឬមេដឹកនាំទៅឈរតម្រង់
ជួរដូចប្រជាពលរដ្ឋសាមញ្ញ និងជិះកង់អី និងបោសសម្រាមអីសុទ្ធតែការ “សម្តែង” ទេ ។
សម្តែងក៏ដោយ តើដើម្បីផលប្រយោជន៍រួមឬទេ? មានផលប្រយោជន៍រួមទេ?
ជារឿងត្រឹមត្រូវ ជារឿងមានផលវិជ្ជមាន និងអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនសម្រាប់
មហាជនទេ? ទោះសម្តែងក៏ដោយ តែបើជាគម្រូល្អ ជាឧទាហរណ៍វិជ្ជាមាន
សម្រាប់ប្រយោជន៍រួម សម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍វិជ្ជមាន អញ្ចឹងតើមិនល្អឬ?
ជារឿងល្អប្រសើរណាស់ ប្រសិនបើអ្នកនយោបាយ និងមេដឹកនាំប្រឡង
ប្រជែងធ្វើរឿងត្រឹមត្រូវ រឿងមានផលប្រយោជន៍រួម និងរឿងប្រកបដោយ
ទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់នោះ! ចុះតើល្អយ៉ាងម៉េច តើធ្វើផ្ទុយពីនេះ ធ្វើរឿង
មិនត្រឹមត្រូវ រឿងមិនចំណេញអីនោះ?
http://edition.cnn.com/2015/03/26/opinions/michelle-obama-kids-health/
ទីក្រុងសៀមរាបអាចជាទីក្រុងគម្រូសម្រាប់ការដើរថ្មើរជើង ជិះកង់ ការប្រើប្រាស់សេវាយានយន្តសាធារណ: និងTransit
ទីក្រុងសៀមរាបអាចជាទីក្រុងគម្រូសម្រាប់ការដើរថ្មើរជើង ជិះកង់ ការប្រើប្រាស់សេវាយានយន្តសាធារណ: និងTransit
អនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំពញ្ញាក់ពីអាយុជីវិតប្រាសាទ និងចីរភាពនៃទីក្រុងសៀមរាបបន្តិច:
ថាតើការបំពុលខ្យល់អាកាស តើខ្យល់មានជាតិគីមីបណ្តាល
មកពីផ្សែងយានយន្ត និងរញ្ជួយរំញ័រពីយានយន្តនឹងប៉ះពាល់ដល់តួប្រាសាទ និងស្ថេរភាព
នៃប្រាសាទដូចម្តេចខ្លះក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន? ចំពោះចីរភាពទៅអនាគត? នេះមិននិយាយដល់
ទឹកជំនន់លិចដែលនឹងមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានធំធេងដល់ជីវិតប្រាសាទ
ផង ។ តើមានការវិនិយោគ មានប្លង់មេ មានការប្រមើលមើលទៅមុខ និងការគិតគូរចាត់វិធានការជាក់លាក់
អ្វីខ្លះដើម្បីគ្រប់គ្រងការប្រឈម និងបញ្ហាឲ្យនៅអប្បរមា និងប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់
និងមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់បំផុតនោះ? បើប្រជាពលរដ្ឋ និងអ្នកទេសចរដើរកាន់តែច្រើន ជិះកង់កាន់តែច្រើន
និងប្រើប្រាស់សេវាយានយន្តសាធារណ:កាន់តែច្រើន នោះកំរិតផ្សែងបំពុល និងផ្សែងមានជាតិគីមី និងកំរិតរញ្ជួយ
រំញ័រនឹងអាចកាត់បន្ថយឲ្យនៅអប្បរមាបាន
ជាមិនខាន ។ ការវិនិយោគ ការរៀបចំ និងការធ្វើទំនើបកម្មសេវាយានយន្តសាធារណ:
និងTransit និងជម្រុញការប្រើប្រាស់យានជំនិះដើរដោយ ថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យដែល “ស្រាល និង
មិនមានផ្សែងបំពុល មិនមានផ្សែងសារធាតុគីមី និងធានាចីរភាពក្នុងរយ:ពេលយូរអង្វែង
ប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ និងទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់បំផុត” ជារឿងដែលមិនអាចចៀសរួច ។
ភ្ជាប់ជាមួយគ្នានេះ ខ្ញុំសូមទាញចំណាប់អារម្មណ៍ពីចំណុចមួយចំនួន ដូចខាងក្រោម:
ក-ហាមឃាត់ការជក់បារីនៅតំបន់ហាមឃាត់ និងជាពិសេសតំបន់
ក្បែរប្រាសាទ ។
ខ-ហាមឃាត់ការបើកបរឡាន និងម៉ូតូ និងយានយន្តផ្សេងៗនៅតំបន់ហាមឃាត់
និងជាពិសេសតំបន់ក្បែរប្រាសាទ ។
គ-តម្រូវមិនឲ្យពាក់ស្បែកជើងក្នុងប្រាសាទ តែមានស្បែកជើងអាចផ្លាស់ប្តូរ ដែលមិនបណ្តាលឲ្យរិចរិលថ្មប្រាសាទ ។
ឃ-ហាមឃាត់ការដុតសម្រាម និងកាកសំណល់ផ្សេងៗ ។
ង-មានការអនុញ្ញាត និងការត្រួតពិនិត្យបច្ចេកទេសច្បាស់លាស់ និងហ្មត់ចត់ និងប្រកបដោយស្តង់ដារខ្ពស់បំផុត
សម្រាប់សំណង់អគារ ការបូមខ្សាច់ និងការកាប់រំលំដើមឈើ (កុំឲ្យស្រុតដី និងទប់ទល់នឹងខ្យល់ព្យុះជាដើម) ។
ច-មានបន្ទប់ឃ្លាំមើល និងត្រួតពិនិត្យសកម្មភាពតាមរយ:កាមេរ៉ា នៅតាមប្រាសាទ និងជុំវិញទីក្រុង
(ប្រកបដោយបច្ចេកទេស និងទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ដោយមិនត្រូវដាប់ ចោះ ឬខួងប្រាសាទទេ) ។
ឆ-ការត្រួតពិនិត្យ និងការអនុញ្ញាតការនាំចូល និងប្រើប្រាស់ជាតិផ្ទុះ រំសេវ និងសារធាតុគីមីដែលប៉ះពាល់ដល់ដី ទឹក និងខ្យល់អាកាស ។
ជ-មានមន្រ្តីឃ្លាំមើល មន្រីថែទាំ និងអ្នកអនុវត្តច្បាប់គ្រប់គ្រាន់ និងហ្មត់ចត់នៅគ្រប់ប្រាសាទ ។
ជាក់ស្តែង ទីក្រុងកាន់តែទំនើបនានាជុំវិញពិភពលោកគឺកាន់តែវិនិយោគ
គិតគូររៀបចំ សម្រួល និងពង្រីកគន្លងផ្លូវដើរថ្មើរជើង ជិះកង់ និងការប្រើប្រាស់សេវាយានយន្តសាធារណ: និង Transit ។
មិនមែនផ្លូវកាន់តែស្ទះ កាន់តែរញ៉េរញ៉ៃ កាន់តែតប់ប្រមល់
កាន់តែយឺតចង្អៀត និងគ្រោះថ្នាក់កាន់តែខ្ពស់ទេ ។
អវត្តមានប្លង់មេ កង្វះទំនួលខុសត្រូវ និងការចូលរួម និងតាមដាន
នឹងធ្វើឲ្យបញ្ហាកាន់តែអាក្រក់ ។ មិនមែនសូម្បីតែខ្លួនឯងមិនហ៊ានដើរ មិនហ៊ានជិះកង់ និងឆ្លងថ្នល់ដោយសាមាន
ហានិភ័យ និងគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់ទេ ។
ល្អបំផុត “ការវិនិយោគ ការគិតគូររៀបចំ ការសម្រួល ជំរុញ និងពង្រីកគន្លងផ្លូវដើរថ្មើរជើង ជិះកង់ ការប្រើប្រាស់សេវាយានយន្ត
សាធារណ: និង Transit” ដែលគាំទ្រដោយ និងដើរទន្ទឹមគ្នា
នឹង “ប្លង់មេ ស្តង់ដារ ការប្រមើលមើលទៅមុខ ការបើកចំហ និងការចូលរួមពីមហាជន អ្នកឯកទេស និងក្រសួងពាក់ព័ន្ធនានា“ ។
ហើយជាការពិតណាស់ គឺទីក្រុងអ្នកមាន ទីក្រុងកាន់តែទំនើបគឺមិនមែនសម្បូរអ្នកមានជិះឡានទំនើបទេ តែជាទីក្រុងដែលអ្នកមានប្រើប្រាស់សេវាយានយន្តសាធារណ:ដែរ!
តើអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ?
អានបន្ថែម:
-http://news.nationalgeographic.com/news/energy/2011/11/pictures/111115-car-free-city-zones/ (Also thanks to: http://sustainablecitiescollective.com/)
-http://thecityfix.com/blog/on-the-move-limiting-car-usage-vehicle-demand-management-industrialized-economies-heshuang-zeng/ (Also thanks to:
http://www.wri.org/our-work/topics/sustainable-cities)
-A City Without Zoning? Phnom Penh, Cambodia’s Development Runs Wild
(http://www.globalsiteplans.com/environmental-design/a-city-without-zoning-phnom-penh-cambodias-development-runs-wild/)
អនុញ្ញាតឲ្យខ្ញុំពញ្ញាក់ពីអាយុជីវិតប្រាសាទ និងចីរភាពនៃទីក្រុងសៀមរាបបន្តិច:
ថាតើការបំពុលខ្យល់អាកាស តើខ្យល់មានជាតិគីមីបណ្តាល
មកពីផ្សែងយានយន្ត និងរញ្ជួយរំញ័រពីយានយន្តនឹងប៉ះពាល់ដល់តួប្រាសាទ និងស្ថេរភាព
នៃប្រាសាទដូចម្តេចខ្លះក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន? ចំពោះចីរភាពទៅអនាគត? នេះមិននិយាយដល់
ទឹកជំនន់លិចដែលនឹងមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានធំធេងដល់ជីវិតប្រាសាទ
ផង ។ តើមានការវិនិយោគ មានប្លង់មេ មានការប្រមើលមើលទៅមុខ និងការគិតគូរចាត់វិធានការជាក់លាក់
អ្វីខ្លះដើម្បីគ្រប់គ្រងការប្រឈម និងបញ្ហាឲ្យនៅអប្បរមា និងប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់
និងមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់បំផុតនោះ? បើប្រជាពលរដ្ឋ និងអ្នកទេសចរដើរកាន់តែច្រើន ជិះកង់កាន់តែច្រើន
និងប្រើប្រាស់សេវាយានយន្តសាធារណ:កាន់តែច្រើន នោះកំរិតផ្សែងបំពុល និងផ្សែងមានជាតិគីមី និងកំរិតរញ្ជួយ
រំញ័រនឹងអាចកាត់បន្ថយឲ្យនៅអប្បរមាបាន
ជាមិនខាន ។ ការវិនិយោគ ការរៀបចំ និងការធ្វើទំនើបកម្មសេវាយានយន្តសាធារណ:
និងTransit និងជម្រុញការប្រើប្រាស់យានជំនិះដើរដោយ ថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យដែល “ស្រាល និង
មិនមានផ្សែងបំពុល មិនមានផ្សែងសារធាតុគីមី និងធានាចីរភាពក្នុងរយ:ពេលយូរអង្វែង
ប្រកបដោយប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់ និងទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់បំផុត” ជារឿងដែលមិនអាចចៀសរួច ។
ភ្ជាប់ជាមួយគ្នានេះ ខ្ញុំសូមទាញចំណាប់អារម្មណ៍ពីចំណុចមួយចំនួន ដូចខាងក្រោម:
ក-ហាមឃាត់ការជក់បារីនៅតំបន់ហាមឃាត់ និងជាពិសេសតំបន់
ក្បែរប្រាសាទ ។
ខ-ហាមឃាត់ការបើកបរឡាន និងម៉ូតូ និងយានយន្តផ្សេងៗនៅតំបន់ហាមឃាត់
និងជាពិសេសតំបន់ក្បែរប្រាសាទ ។
គ-តម្រូវមិនឲ្យពាក់ស្បែកជើងក្នុងប្រាសាទ តែមានស្បែកជើងអាចផ្លាស់ប្តូរ ដែលមិនបណ្តាលឲ្យរិចរិលថ្មប្រាសាទ ។
ឃ-ហាមឃាត់ការដុតសម្រាម និងកាកសំណល់ផ្សេងៗ ។
ង-មានការអនុញ្ញាត និងការត្រួតពិនិត្យបច្ចេកទេសច្បាស់លាស់ និងហ្មត់ចត់ និងប្រកបដោយស្តង់ដារខ្ពស់បំផុត
សម្រាប់សំណង់អគារ ការបូមខ្សាច់ និងការកាប់រំលំដើមឈើ (កុំឲ្យស្រុតដី និងទប់ទល់នឹងខ្យល់ព្យុះជាដើម) ។
ច-មានបន្ទប់ឃ្លាំមើល និងត្រួតពិនិត្យសកម្មភាពតាមរយ:កាមេរ៉ា នៅតាមប្រាសាទ និងជុំវិញទីក្រុង
(ប្រកបដោយបច្ចេកទេស និងទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ដោយមិនត្រូវដាប់ ចោះ ឬខួងប្រាសាទទេ) ។
ឆ-ការត្រួតពិនិត្យ និងការអនុញ្ញាតការនាំចូល និងប្រើប្រាស់ជាតិផ្ទុះ រំសេវ និងសារធាតុគីមីដែលប៉ះពាល់ដល់ដី ទឹក និងខ្យល់អាកាស ។
ជ-មានមន្រ្តីឃ្លាំមើល មន្រីថែទាំ និងអ្នកអនុវត្តច្បាប់គ្រប់គ្រាន់ និងហ្មត់ចត់នៅគ្រប់ប្រាសាទ ។
ជាក់ស្តែង ទីក្រុងកាន់តែទំនើបនានាជុំវិញពិភពលោកគឺកាន់តែវិនិយោគ
គិតគូររៀបចំ សម្រួល និងពង្រីកគន្លងផ្លូវដើរថ្មើរជើង ជិះកង់ និងការប្រើប្រាស់សេវាយានយន្តសាធារណ: និង Transit ។
មិនមែនផ្លូវកាន់តែស្ទះ កាន់តែរញ៉េរញ៉ៃ កាន់តែតប់ប្រមល់
កាន់តែយឺតចង្អៀត និងគ្រោះថ្នាក់កាន់តែខ្ពស់ទេ ។
អវត្តមានប្លង់មេ កង្វះទំនួលខុសត្រូវ និងការចូលរួម និងតាមដាន
នឹងធ្វើឲ្យបញ្ហាកាន់តែអាក្រក់ ។ មិនមែនសូម្បីតែខ្លួនឯងមិនហ៊ានដើរ មិនហ៊ានជិះកង់ និងឆ្លងថ្នល់ដោយសាមាន
ហានិភ័យ និងគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់ទេ ។
ល្អបំផុត “ការវិនិយោគ ការគិតគូររៀបចំ ការសម្រួល ជំរុញ និងពង្រីកគន្លងផ្លូវដើរថ្មើរជើង ជិះកង់ ការប្រើប្រាស់សេវាយានយន្ត
សាធារណ: និង Transit” ដែលគាំទ្រដោយ និងដើរទន្ទឹមគ្នា
នឹង “ប្លង់មេ ស្តង់ដារ ការប្រមើលមើលទៅមុខ ការបើកចំហ និងការចូលរួមពីមហាជន អ្នកឯកទេស និងក្រសួងពាក់ព័ន្ធនានា“ ។
ហើយជាការពិតណាស់ គឺទីក្រុងអ្នកមាន ទីក្រុងកាន់តែទំនើបគឺមិនមែនសម្បូរអ្នកមានជិះឡានទំនើបទេ តែជាទីក្រុងដែលអ្នកមានប្រើប្រាស់សេវាយានយន្តសាធារណ:ដែរ!
តើអ្នកគិតយ៉ាងណាដែរ?
អានបន្ថែម:
-http://news.nationalgeographic.com/news/energy/2011/11/pictures/111115-car-free-city-zones/ (Also thanks to: http://sustainablecitiescollective.com/)
-http://thecityfix.com/blog/on-the-move-limiting-car-usage-vehicle-demand-management-industrialized-economies-heshuang-zeng/ (Also thanks to:
http://www.wri.org/our-work/topics/sustainable-cities)
-A City Without Zoning? Phnom Penh, Cambodia’s Development Runs Wild
(http://www.globalsiteplans.com/environmental-design/a-city-without-zoning-phnom-penh-cambodias-development-runs-wild/)
Subscribe to:
Posts (Atom)