បាលីប៉ុន្មានឃ្លា

ខ្ញុំសូមជូនបាលីប៉ុន្មានឃ្លាទៅចុះ :

១- មិនល្អ មិនអាចទុកចិត្ត: មិននិយាយឲ្យច្បាស់ មិនប្រាប់ពីមូលហេតុ និងជាពិសេសគោលដៅ ។

២- មិនល្អ មិនអាចទុកចិត្ត: និយាយផ្អែម មានហេតុផល មានគោលដៅ តែធ្វើផ្ទុយ ឬមិនធ្វើ ។

៣- ល្អ អាចទុកចិត្តបាន : មានស្មារតីទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ និយាយខុស " សុំទោស និងទទួលខុស" ធ្វើខុស "សុំទោស និងទទួលខុស" មិននិយាយម្តងលិច ម្តងកើត តែមានសង្គភាព (Consistency) និងការទទួលខុសត្រូវក្នុងការនិយាយ ធ្វើ និងក្នុងគោលដៅដែលបានបញ្ជាក់ ។

អ្នកអាចសិក្សាស្វែងយល់ពីបាលីខាងលើតាមរយ:ប្រវត្តិសាស្រ្ត និងព្រឹត្តិការណ៏នយោបាយ ជាពិសេសបើនិយាយពីព្រឹត្តិការណ៏នយោបាយគឺមានគណបក្សដែលបាត់បង់ជំនឿទុកចិត្តទាំងស្រុងដោយសាបាលី (១) & (២) ។ អាចនិយាយថាបាលីដែលល្អគឺបាលីទី (3) តាមរយ: ការបើកចំហរសម្រាប់មតិប្រជាពលរដ្ឋ ការតាមដាន និងការចូលរួមចំណែក ។

អ្នកនយោបាយមានគោលដៅ និងផលប្រយោជន៏របស់គេ ប៉ុន្តែអ្នកនយោបាយជាតំណាងឲ្យប្រជាពលរដ្ឋធ្វើការដើម្បីផលប្រយោជន៏ប្រជាពលរដ្ឋ ដូច្នេះអ្នកនយោបាយត្រូវមានទំនួលខុសត្រូវនៅក្នុងស្មារតីនេះ ។

រីឯប្រជាពលរដ្ឋគាំទ្រដោយសាបានមើលឃើញផលប្រយោជន៏ផ្ទាល់ខ្លួន និងសង្គម តែប្រជាពលរដ្ឋក៏ត្រូវមានការទទួលខុសត្រូវជាប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ មានការចូលរួម និងដើរតួនាទីនៅក្នុងចំណែករបស់ខ្លួន ។ ការយកចិត្តទុកដាក់ ការតាមដាន និងចំណង់ក្នុងការតាមដានពត៌មាន ក៏ដូចជាបង្កើនសមត្ថភាពយល់ដឹងមាន សារ:សំខាន់ណាស់ដើម្បីតម្លាភាព និងការបែងចែកខុសត្រូវ មានប្រយោជន៏រួម ឬឥតប្រយោជន៏ ។

ទាំងអ្នកនយោបាយ និងប្រជាពលរដ្ឋគួរដើរតួនាទីសកម្មដូចគ្នា តាមដាន និងគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចនេះទាំងអស់គ្នាបានប្រកាន់ការទទួលខុសត្រូវ សប្បាយចិត្ត និងទទួលផលប្រយោជន៏ដូចគ្នា ។

សូមអរគុណ

ព្រះពុទ្ធសាសនា និងការវិវឌ្ឃន៏នៃសង្គម

• មនុស្សជាយក្ស ។ ពិភពលោកសម្រាប់តែអ្នកខ្លាំង (Survival Of The Fittest) ។
  
  នៅក្នុងព្រៃសត្វធំស៊ីសត្វតូច ។ សត្វខ្លាំងស៊ីសត្វទន់ខ្សោយ ។ នេះជាដំណើរធម្មជាតិ ។
  
  តែអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាត្រូវបានបង្រៀនយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនពី "ធ្វើល្អបានល្អ ធ្វើអាក្រក់បានអាក្រក់" និងពីព្រហ្មវិហារធម៌៤មាន :
  
  ក-មេត្តា សេចក្តីស្រឡាញ់ ប្រាថ្នាចង់ឱ្យគ្រប់រូបទទួលបានសេចក្តីសុខ។
  
  ខ-ករុណា សេចក្តីអាណិត អាសូរចំពោះគ្នាពេលមានទុក្ខ ដោយប្រាថ្នា ចង់ឱ្យឆាប់រួចចាកសេចក្តីទុក្ខនោះ។
  
  គ-មុទិតា សេចក្តីរីករាយត្រេកអរ នៅពេលឃើញអ្នកទាំងឡាយ បាន ទទួលសេចក្តីសុខចម្រុងចម្រើន ។
  
  ឃ-ឧបេក្ខា ការតាំងសន្តានចិត្តជាកណ្តាលកាត់សេចក្តីដោយប្រើប្រាជ្ញា ។ (មង្គលត្ថទីបនី ២ ទំព័រ ១៥៣ ។ Consulted through www.khmerbuddihsm.ca) ។
  
  ជាក់ស្តែងគឺជាក់ស្តែង និងការពិតនៅជាការពិត ។ យើងអាចសួរដោយសេចក្តីស្មោះត្រង់ថាតើប៉ុន្មានដងដែលយើងនៅមានចិត្តជាយក្ស និងមានចិត្តជាសត្វធំនៅក្នុងព្រៃ?
  
  បុគ្គលជាមាសមិនសុទ្ធ និងមិនអាចល្អឥតខ្ចោះ នេះជាសច្ចភាពមួយ ។ ឥឡូវគិតនៅក្រៅប្រអប់ និងមើលទៅពិភពលោកដ៏ទូលំទូលាយម្តង ។ ការពិតប្រសិនបើអាចប្រកាន់ខ្ជាប់ និងប្រព្រឹត្តិនៅក្នុងផ្លូវធ្វើល្អបានល្អ ធ្វើអាក្រក់បានអាក្រក់ និងក្នុងព្រហ្មវិហារធម៌ផ្តើមចេញពីបុគ្គលភាគច្រើនជាសមាជិកសង្គម សង្គមនោះនឹងពោរពេញទៅដោយសេចក្តីសណ្តោស យោគយល់ និងភាពទៀងត្រង់ ។ ប៉ុន្តែសច្ចភាពនៃកង់វិលប្រព្រឹត្តទៅគឺមិនហួសពី ទោស: លោភ: មោហ: និងតណ្ហា ហេតុនេះបើយើងក្រឡេកមើលប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងនៅបរទេសវិញគឺគេ ផ្តោតយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ និងជាសំខាន់លើច្បាប់ ការអប់រំមានគុណភាព ការទទួលខុសត្រុវ និងមនសិការក្នុងនាមជាប្រជាពលរដ្ឋ និងក្នុងវិជ្ជាជីវ: ។ នេះជាការគិត ជាការរៀបចំ និងជានយោបាយវិទ្យាសាស្រ្តសង្គមយ៉ាងច្បាស់លាស់មួយ ហើយគេប្រឹងប្រែងព្យាយាម យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងសង្គមនេះចេញជារូបរាង និងផ្តល់ផ្លែផ្កាដ៏គួរឲ្យពេញចិត្ត ។ សង្គមគេក៏ចាកផុតពីសង្គមមនុស្សយក្ស ឬសត្វធំស៊ីសត្វតូច ហើយជាសង្គមមានភាពស្មើភាពគ្នាចំពោះមុខច្បាប់ មានយុត្តិធម៌សង្គម មានឪកាស និងទ្រព្យសម្បត្តិបានពីធនធានប្រទេសចែករំលែកសមគេសមយើងអាចទទួលយកបាន ។  ក្នុងន័យនេះសង្គមគួរផ្តោត និងពង្រឹងលើវិស័យច្បាប់ វិស័យអប់រំធនធានមនុស្សមានគុណភាពសម្រាប់ពង្រឹងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង និងធានានិរន្តភាពនៃសង្គមដូចនេះ ។ ទំនួលខុសត្រូវ និងមនសិការក្នុងនាមប្រជាពលរដ្ឋ និងក្នុងវិជ្ជាជីវ:ត្រូវធ្វើសមាហរណកម្ម និងបណ្តុះយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់នៅក្នុងវិស័យច្បាប់ និងវិស័យអប់រំ ។ ធ្វើដូចនេះសង្គមនឹងដើរស្របនឹងព្រះពុទ្ធសាសនា ហើយលទ្ធផលនឹងស្តែងចេញយ៉ាងច្បាស់ដោយមិនផ្ទុយពីទ្រឹស្តីទេ ។
  
  ជាការសិក្សាមួយជ្រុងតូច ។ សូមជួយណែនាំ ។ សូមអរគុណ ។

ត្រូវលះបង់ផ្នត់គំនិតនេះ

ត្រូវលះបង់ផ្នត់គំនិត "កើតមកមួយជាតិ ធាតុមួយចានស៊ីច្បាមបានប៉ុណ្ណាត្រូវតែច្បាម ។ រស់មានស៊ីមានចាយមានគេហៃអើមានគេបញ្ជោរ ។ គ្មានស្មារតីទទួលខុសត្រូវ បើជាប្រជាពលរដ្ឋសាមញ្ញមិនអីទេ តែអ្នកមានតួនាទីមិនប្រឹងបំពេញកាតព្វកិច្ច មិនទទួលខុសត្រូវ មិនប្រកាន់ច្បាប់ប្រាកដជារញ៉េរញ៉ៃច្រឡូកបូកបល់ការងារដូចចាប់ក្តាមដាក់ចង្អេរមិនខាន គឺមិនទៅណាទេ ។ កុំគិតថាអ្នកឆ្លាតបើទោះរស់មានស៊ីមានចាយមានគេហៃអើមានគេបញ្ជោរតែបើនិយាយពីចោលម្សៀតគ្មានបានការគ្មានការទទួលខុសត្រូវនោះ សុខចិត្តធ្វើពលរដ្ឋសាមញ្ញកុំឲ្យមនសិការជេរស្តី ឬអាចប្រវត្តិសាស្រ្តដាក់បណ្តាសារប្រជាពលរដ្ឋជេរបញ្ចោរ ។"

កំប្លែងដ៏គ្រោះថ្នាក់

រឿងខ្លះដែលអាចស្តាប់សើចសប្បាយ តែឲ្យអ្នកអន់ប្រាជ្ញា ឬសឹងតែនាំមកនូវគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរផង :

១ បើស្រវឹងកុំបើកបរ ។ អ្នកខ្លះដូចទើបងើបពីអណ្តូងមិនដែលអានសៀវភៅ ឬរៀនគិតអីសោះថាបើមិនឲ្យបើកបរ មានតែទុកឡាន ម៉ូតូចតចោល ហើយដើរទៅផ្ទះ ។ បើគេធ្វើច្បាប់ចរាចរណ៏តឹងរ៉ឹង ឡានតាក់ស៊ីបែបកាន់តែសម្បូរម៉ូយ ព្រោះអ្នកផឹកច្រើននឹងសម្រេចចិត្តជិះតាក់ស៊ីពេលស្រវឹងវិញព្រោះខ្លាចការផាកពិន័យ ឬដកប័ណ្ណបើកបរ ។

២ បើកបរម៉ូតូគួរពាក់មួកសុវត្ថិភាព ។ អ្នកកំប្លែងរបៀបចូលចិត្តចង់ឲ្យមនុស្សឡប់និយាយថាស្មានតែពាក់ម៉ួកហ្នឹងគ្រោះថ្នាក់មិនបាក់កងាប់អី ។

៣ ផឹកស៊ីមានអីត្រូវខ្លាចព្រោះត្រូវរង្វាន់ ផឹកស៊ីសម្បូរញាតិ ។ ចុះផឹកល្មមៗមានពេល មានឪកាសវាមានទៅអី តែផឹកចង់ខូចសតិ ទៅជាឈឺហ្នឹងម៉េចក៏មិនចេះគិតស្រឡាញ់ថែទាំសុខភាពខ្លួនផង ។

៤ អានសៀវភៅ អានពត៌មាននាំឲ្យឈឺក្បាល ឈឺក្បាលនាំស្រ្តេសហើយនាំឲ្យតែអាយុខ្លី ។ ប្រភេទនេះបើបេះផ្លែឈើ ស្រួលមិនស្រួលកាប់រំលំដើមតែម្តងព្រោះគិតតែឲ្យពីបានមួយពេល សប្បាយមួយគ្រាយករួចខ្លួន ។ ជាប្រភេទខួរក្បាលកូនក្មេងរហូតមិនចេះធំព្រោះមិនចេះគិតមានទំនួលខុសត្រូវ ។

៥ ធ្វើមនុស្សប្រុសកុំស៊ាំញ៉ាំ ឆុងឆាំងប៉ូងផាំងអាងកម្លាំងទើបមនុស្សប្រុស ។ ទើបតែមើលកាសែតពីថ្ងៃមុនឃើញគាត់នោះចាក់ប្តីជាងដប់កាំបិត ។ ប្រយ័ត្នឆ្នាំងណាគំរបហ្នឹង ។ មើលទៅមានតែហ្វឹកហ្វឺននិយាយហេតុផល យោគយល់គ្នាទេ ។ កុំចូលចិត្តធ្វើកន្លង់ប្រយ័ត្នប្រពន្ធធ្វើប៉ូលីសជាសិលានៅមុខហាងខារ៉ាអូខេហ្នឹង ។

៦ ដៃគូដូចជាម្ហូបអញ្ចឹងគឺបើញ៉ាំដដែលៗវាទ្រលាន់ ។ ហេសហេសូមទោសផង ។ ចុះបើភាគីម្ខាងទៀតគិតអញ្ចឹងដែរ ខឹងគេទេ? ឈ្លោះគ្នាដឹងចិត្តគ្នាឲ្យហើយល្អ កុំឲ្យថាដូចម្ហូបដដែល គេចង់ភ្លក់ម្ហូបថ្មី ម្ខាងទៀតធ្វើអញ្ចឹងដែរប្រាកដជាឈ្លោះគ្នាបែកផ្សែងមិនខាន ។

សូមជួយថែមរឿងដែលអ្នកបានលឺ ។

បុគ្គលនិយម

នៅពេលផ្នត់គំនិតឪកាសនិយមវាដូចជាមហារីក

នៅពេលភាពមានបានរបស់បុគ្គលទោះបានមកដោយមិនសុច្ចរិតត្រូវគេលើកទូល

ហើយភាពមានបានបុគ្គលដែលសប្បាយលើទឹកភ្នែក និងសេចក្តីឈឺចាប់នៃសង្គមប្រៀប បីដូចបុគ្គលកាប់បំផ្លាញដើមឈើទាំងមូលសម្រាប់តែបំពេញសេចក្តីលោភលន់ និងតណ្ហា របស់ខ្លួនសង្គមដូចនេះមិនខ្វល់នឹងអ្នកណាថាម៉េច មិនខ្វល់ថាអយុត្តិធម៌យ៉ាងម៉េចទេ គេនឹងមានសេចក្តីត្រេកអរនៅពេលសម្បូរអ្នកល្ងង់ ឬសម្បូរមនុស្សដេកដួលក្រាបឲ្យគេជាន់ដើម្បីឲ្យគេឈរពីលើឡើងខ្ពស់ ។

បើគ្មានច្បាប់រឹងមាំ ស្ថាប័នច្បាប់ និងអ្នកអនុវត្តន៏ច្បាប់ទេ បញ្ហានឹងដូចជាចាប់ក្តាមដាក់ ចង្អេរអញ្ចឹង។ មើលឃើញពីសារសំខាន់នៃការយល់ដឹងច្បាប់ និងការអនុវត្តន៏ច្បាប់ ហេតុអ្វីបានជាច្បាប់មិនត្រូវបញ្ចូលក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំតែម្តង ? ខ្ញុំគាំទ្រ១០០ភាគរយចំពោះការបញ្ចូល បញ្ជ្រាប និងអប់រំច្បាប់ក្នុងប្រព័ន្ធសិក្សាអប់រំ ។

ជំងឺអាត្មានិយម

និយាយពីជំងឺអាត្មានិយមក្នុងសង្គម វាដូចជាបញ្ហាចាប់ក្តាមដាក់ចង្អេរអញ្ចឹង ។ រឿងក្រពះរឿងធំ ។ មានតែបញ្រ្ជាប អប់រំ បណ្តុះចំណេះដឹងច្បាប់នៅក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំទេទើបអាចបង្កើនទំនួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួន ក៏ដូចជាមនសិការការងារ ។ ត្រឹមប៉ុណ្ណេះនៅមិនគ្រប់គ្រាន់ទេត្រូវពង្រឹងច្បាប់ ស្ថាប័នច្បាប់ និងអ្នកអនុវត្តន៏ច្បាប់ ។ ប្រាក់ខែគួរអាចរស់នៅសមរម្យហើយអតិផរណាទំនិញក៏មិនគួរឡើងខ្ពស់ដែលកាន់តែធ្វើឲ្យជីវភាពជួបការលំបាក ។ គេគួរចាប់ផ្តើមនិយាយ និងធ្វើឲ្យជាក់ស្តែងនូវបរិស្ថានចែកគ្នារស់មិនមែនដណ្តើមគ្នារស់ ឬកើតមកមួយជាតិធាតុមួយចាន រស់ធ្វើម៉េចឲ្យតែឡូយជាងគេទោះសុច្ចរិតមិនសុច្ចរិត ចង់នៅលើគំនរទឹកភ្នែក ការឈឺចាប់ឬអយុត្តិធម៌អ្វីក៏មិនខ្វល់ សង្គមបែបនោះនឹងទន់ខ្សោយប្រៀបបីដូចក្រុមបាល់ទាត់ដែលលេងមិនចុះសម្រុងគ្នា ឬនិយាយពីអុកដូចជារត់យករួចខ្លួនមួយពេលតែបរាជ័យនៅនឹងមុខយ៉ាងប្រាកដ។

"ពិភពលោកមានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នា តែមានមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ភាព លោភលន់របស់បុគ្គលម្នាក់ៗទេ ។"

ជីវិតនឹងជួបបញ្ហា ហើយជីវិតនឹងមិនល្អឥតខ្ចោះ

រឿងមួយដែលច្បាស់គឺ : ជីវិតនឹងជួបបញ្ហា ហើយជីវិតនឹងមិនល្អឥតខ្ចោះ ។

គេគួរតែបង្រៀនឲ្យមានភាពជឿជាក់ក្នុងខ្លួនតាមរយ:សមត្ថភាពដោះស្រាយបញ្ហា វែកញែករកខុសត្រូវ ស្មារតីទទួលខុសត្រូវចំពោះជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន ព្រោះជីវិតនឹងជួបបញ្ហា ហើយជីវិតនឹងមិនអាចល្អឥតខ្ចោះ ។ បុគ្គលគួរមានជំនឿចិត្ត មានសមត្ថភាព និងស្វះស្វែង និងបង្កើតតម្លៃផ្ទាល់ខ្លួន ។

ព្រោះជីវិតនឹងជួបបញ្ហា ហើយជីវិតនឹងមិនអាចល្អឥតខ្ចោះ ដូចនេះការបណ្តែតបណ្តោយជីវិតតាមយថាកម្ម ការគិតថានឹងមានគេ ឬសង្គមជួយសូម្បីតែខ្លួនឯងមិនប្រឹងប្រែង ការសង្ឃឹមដូចនេះមានភាគរយកាន់តែតិច កាន់តែធ្វើឲ្យបុគ្គលទន់ខ្សោយ និងក្លាយជាជនរងគ្រោះដោយសាគេ និងដោយសាវដ្តប្រព្រឹត្តទៅដែលបណ្តាលមកពីរឹសគល់នៃបញ្ហាសង្គមណាស់ ។

នៅក្នុងសេណារីយ៉ូទាំងពីរ ប្រាកដណាស់ជីវិតនឹងជួបបញ្ហា ហើយជីវិតនឹងមិនល្អឥតខ្ចោះ ។ នេះគេក៏អាចនឹកដល់ការដាំដើមឈើ ឬរុក្ខជាតិដែលមួយគេថែទាំ យកចិត្តទុកដាក់ដល់ការលូតលាស់ និងមួយទៀតឲ្យដុះរកេតរកូតតាមយថាកម្ម ។ ឬសូម្បីរូបកាយ និងបញ្ញាប៉ាធីដែលមួយមានគោលការណ៏ មានគោលដៅច្បាស់លាស់ក្នុងការបំប៉ន និងមួយទៀតមិនរវីរវល់ឬមិនមានសកម្មភាពច្បាស់លាស់ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅ ។

សូមអរគុណ

តើការទទួលខុសត្រូវ មនសិការការងារ និងវិជ្ជាជីវ: (Professionalism) និងការបើកចំហរ សម្រាប់ការបញ្ចេញមតិ និងការចូលរួមសំខាន់យ៉ាងណា

ឧទាហរណ៏ថាបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនដោយរវល់មិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការអប់រំដល់បុត្រធីតាក៏ប្រគល់តួនាទីក្នុងការអប់រំដល់គ្រូបង្រៀន ។ គ្រូបង្រៀនដោយរវល់ការងារខ្លួនឯងក៏មិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្តល់ការអប់រំល្អិតល្អន់ដល់បុត្រធីតាក៏ត្រូវតែពឹងពាក់គ្រូបង្រៀនដ៏ទៃក្នុងការងារអប់រំបុត្រធីតាខ្លួន ។ ក្នុងន័យនេះគ្រូបង្រៀនពឹងពាក់គ្នាទៅវិញទៅមកសូម្បីខ្លួនជាគ្រូបង្រៀន ។ ឯគ្រូពេទ្យដោយសារវល់ការងារក្នុងការព្យាបាលត្រូវពឹងពាក់គ្រូបង្រៀនក្នុងការអប់រំ ។ រីឯបុត្រធីតាគ្រូបង្រៀន និងគ្រូបង្រៀនផ្ទាល់ត្រូវពឹងគ្រូពេទ្យក្នុងការព្យាបាល ។ទោះបីគេធ្វើការផ្សេងគ្នា តែតាមពិតគេពឹងពាក់ និងត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមកដូចជាមែកធាងនៃដើមឈើ ដូចជាគ្រឹះ ជាជញ្ជាំង ជាប្លង់សេដែលទ្រទ្រង់គ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីឲ្យផ្ទះមួយរឹងមាំ។ បុត្រធីតាគ្រូពេទ្យក៏ដូចជាគ្រូពេទ្យផ្ទាល់ត្រូវការគ្រូបង្រៀន បុត្រធីតាគ្រូបង្រៀនក៏ដូចជាគ្រូបង្រៀនផ្ទាល់ត្រូវការគ្រូពេទ្យ ។ គេត្រូវធ្វើការជាក្រុម មានស្មារតីជាក្រុមដោយប្រកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួននូវការទទួលខុសត្រូវ មនសិការការងារ និងវិជ្ជាជីវ: ហើយការបើកចំហរសម្រាប់ការបញ្ចេញមតិ តាមដាន និងការចូលរួម (តាមពិតគេបំពេញឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកសម្រាប់គុណភាពដែលអាចទទួលយកបាន និងដែលអាចទុកចិត្តបានដើម្បីសាកសមនឹងការទុកចិត្ត និងការចំណាយ ។)

នេះលើកឧទាហរណ៏តែពីបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុន គ្រូបង្រៀន និងពេទ្យតែក៏មិនចោលផ្នែកសំខាន់ៗផ្សេងៗទៀតដែលជាមែកធាង ជាកោសិការសង្គមដែលពិតណាស់សំខាន់ក្នុងការទ្រទ្រង់និងធានាថាផ្នែកផ្សេងៗធ្វើការប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ និងមានគុណភាពខ្ពស់ក្នុងលក្ខណ:ជាក្រុម គឺធ្វើការប្រកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួននូវការទទួលខុសត្រូវ មនសិការការងារ និងវិជ្ជាជីវ: ហើយការបើកចំហរសម្រាប់ការបញ្ចេញមតិ តាមដាន និងការចូលរួម ។ កង្វះការទទួលខុសត្រូវ ភាពលោភលន់បុគ្គល អយុត្តិធម៌សង្គម កំសោយភាពនៃច្បាប់ និងវិសមភាពចំពោះមុខច្បាប់មិនត្រឹមតែប៉ះពាល់បុគ្គល ក្រុម ឬផ្នែកជាក់លាក់ណាមួយទេ តែឥទ្ធិពលនឹងសាយភាយដូចជាមេរោគឆ្លងទៅដល់ផ្នែកផ្សេងៗបង្កើតជាវដ្តប្រព្រឹត្តទៅរវាងគ្នា និងគ្នា ឧទាហរណ៏គ្រូបង្រៀនត្រូវការលុយក្រៅ ពេទ្យក៏ត្រូវការលុយក្រៅ វិស្វករក៏ត្រូវការលុយក្រៅអាជីវករក៏ត្រូវការលុយក្រៅដើម្បីបំពេញចំណាយលើការអប់រំ ការព្យាបាលបង្កើតជាវដ្តរ៉ាំរ៉ៃទាញឲ្យធ្លាក់ចុះគុណភាពសេវា និងបង្កផលវិបាកចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ។

និយាយយ៉ាងខ្លីបើផ្នែកនិមួយៗធ្វើការប្រកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួននូវការទទួលខុសត្រូវ មនសិការការងារ និងវិជ្ជាជីវ: ហើយការបើកចំហរសម្រាប់ការបញ្ចេញមតិ តាមដាន និងការចូលរួម គុណភាពនៃផ្នែកទាំងអស់នឹងខ្ពស់ រឹងមាំហើយទាញឲ្យផ្នែកផ្សេងៗទៀតប្រព្រឹត្តិទៅតាម ក៏ដូចជាបើផ្នែកនិមួយៗទន់ខ្សោយ និងញ៉ាំញ៉ីដោយកង្វះការទទួលខុសត្រូវ ភាពលោភលន់បុគ្គល អយុត្តិធម៌សង្គម កំសោយភាពនៃច្បាប់ និងវិសមភាពចំពោះមុខច្បាប់ហើយគុណភាពនៃផ្នែកទាំងអស់នឹងធ្លាក់ចុះ ទន់ខ្សោយ និងទាញឲ្យផ្នែកផ្សេងៗទៀតប្រព្រឹត្តិទៅតាមដូចគ្នា ។

សូមអរគុណ
នេះជាការសង្កេត ការសិក្សាមួយជ្រុងតូច និងជាការបញ្ចេញមតិយោបល់ដែលចេញពីចំណេះដឹងតិចតួចស្តួចស្តើង ។ សូមចូលរួមមតិយោបល់ដោយអធ្យាស្រ័យ ។

ពីជ្រុងមួយ

ពីជ្រុងមួយ

យោងតាមប្រវត្តិសាស្រ្តកម្ពុជាបានបង្ហាញថាការដណ្តើមអំណាចរវាងបុគ្គល ការបែកបាក់ និងជម្លោះផ្ទៃក្នុងប្រទេសរបស់មេដឹកនាំ ការពឹងប្រទេសជិតខាងដើម្បីមានប្រៀបដើម្បីយកឈ្នះដណ្តើមអំណាចរវាង បុគ្គល វប្បធម៌អ្នកឈ្នះជាម្ចាស់ អ្នកចាញ់ត្រូវតែរត់ដើម្បីជីវិតរស់នៅ វប្បធម៌ត្រូវតែឈ្នះទោះប្រើវិធីណាដើម្បីឲ្យខ្លួនឈ្នះក្លាយជាម្ចាស់ ហើយដើម្បីតែអំណាចបុគ្គល ទីបំផុតក្លាយជាវដ្តវិលជុំពោរពេញទៅដោយការ ឈ្នានីស គុំនុំគុំគួន ការចងអាឃាតគ្នាគ្មានទីបញ្ចប់ និងប្រទេសជាតិ ជួបសោកនាដកម្ម សង្រ្គាម ទឹកភ្នែក និងឈាមហូរស្រោចជោកធរណី និងទឹកដីដែលធ្លាប់ជាអាណាចក្រប្រែនៅសល់ប៉ុនសព្វថ្ងៃ ។ តើនេះមិនដោយសា ទោស: លោភ: មោភ: និងតណ្ហារបស់បុគ្គលដែលនាំមកនូវទុក្ខវេទនាសម្រាប់ប្រជាជន និងប្រទេសជាតិរងគ្រោះទេឬ? ឥឡូវនៅក្នុងបរិបទដែលកំពុងអភិវឌ្ឃន៏ប្រទេស ហើយដែលគេអាចសង្កេត រៀនសូត្រ ចម្លង និងកែឆ្នៃគំរូ មេរៀន និងវិធីសាស្រ្តគ្រប់គ្រង ចាត់ចែង និងអភិវឌ្ឃន៏ពីប្រទេសជាច្រើនទាំងក្នុងតំបន់ និងក្នុងពិភពលោកដែលខុសគ្នាពីសម័យដែលពត៌មានមានការរិតត្បិត ដែលចំណេះដឹងនៅបន្តពីអ្នកចេះក្នុងចំនួនតិច ដែលការបើកចំហរនៅមាន កំរិតដោយសាមិនមានកុំព្យូទ័រ និងអ៊ិនធើរណែត និងដែលការគ្រប់គ្រង ចាត់ចែង និងអភិវឌ្ឃន៏ប្រទេសមានលក្ខណ:ជាប្រពៃណីធ្វើតាមគ្នាបន្តពីមួយជំនាន់ ទៅមួយជំនាន់នៅឡើយ ។ តើសម័យនេះការគ្រប់គ្រង ចាត់ចែង និងអភិវឌ្ឃន៏ប្រទេសត្រូវ តែស្ថិតក្នុងលក្ខណ:ជាប្រពៃណីធ្វើតាមគ្នាបន្តពីមួយ ជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ដោយមិនអាចយកមេរៀនពីប្រវត្តិសាស្រ្តពីអតីតកាល ដោយមិនអាចកែឆ្នៃដើម្បីកុំឲ្យជាន់ដានប្រវត្តិសាស្រ្តដ៏គ្រាំគ្រា និងដោយមិនអាចបែងចែកខុសត្រូវ ឬដោយជ្រើសរើសផ្លូវណាដែលល្អទាំង សងខាងសម្រាប់អ្នកកាន់អំណាច ប្រជាពលរដ្ឋ និងប្រទេសជាតិទេឬ ?

ជាតថភាព បុគ្គលមិនអាចផ្តាច់ចេញបានពីសភាវគតិទោស: លោភ: មោភ: និងតណ្ហាបានទេ ប៉ុន្តែក្នុងក្របខណ្ឌច្បាប់ ក្នុងសតិបញ្ញា ក្នុងការទទួលខុសត្រូវ ក្នុងសីលធម៌ និងគុណធម៌ បុគ្គលអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៏ វាចារ និងអាកប្បកិរិយារបស់ខ្លួនដើម្បីភាពសុខដុមរមនាជាមួយបុគ្គលទាំងឡាយ ជាមួយសង្គមជាតិ និងប្រជាជាតិទាំងឡាយលើពិភពលោក ។ ក្នុងន័យនេះប្រព័ន្ធអប់រំ ច្បាប់ តុលាការ និងសង្គមមានសារសំខាន់ណាស់ដោយ ធ្វើការជាឯករាជ្យ សហការគ្នា ពង្រឹងគ្នា និងធានាឲ្យមានគុណភាពខ្ពស់ចំពោះគ្នា ទៅវិញទៅមកក្នុងក្របខណ្ឌវិជ្ជាជីវ: និងច្បាប់របស់ប្រទេស ។ ទន្ទឹមគ្នានេះដែរ មេដឹកនាំដោយមានការទុកចិត្តពីប្រជាពលរដ្ឋ និងមានអំណាចចាំបាច់ក្នុងការធ្វើជាគំរូ និងដឹកនាំប្រជាពលរដ្ឋ និងប្រទេសជាតិឆ្ពោះទៅកាន់មាគ៌ាច្បាប់ជាកំពូលដើម្បីធានាបានយុត្តិធម៌ សមធម៌ ការអភិវឌ្ឃន៏ និងស្ថេរភាពនៃសង្គម ។ ការទទួលស្គាល់ថាការអភិវឌ្ឃន៏ និងការផ្លាស់ប្តូមិនអាចកើតឡើងភ្លាមៗដូចជប់អោយចេញបានមែន ប៉ុន្តែការកំណត់គោលដៅ សកម្មភាពជាក់លាក់ ជំហានបន្ទាប់ៗ រយះពេលជាក់លាក់ និងការទទួលខុសត្រូវ ការទទួលស្គាល់ខុសត្រូវ និងការប្រកាន់ច្បាប់ជាកំពូល និងយុត្តិធម៌ពិតជាគ្រឺះជាមូលដ្ឋានដ៏រឹងមាំ ។

ជាការសិក្សាមួយជ្រុង ។ សូមជួយណែនាំ និងផ្តល់ជាមតិ។
សូមអរគុណ

ក្រឡាអុកពិភពលោក

ក្រឡាអុកពិភពលោក

វិភាគលេងៗ បើយើងលេងអុកជាមួយចិន ឬអាមេរិកគិតថាគេតអ្វីអោយ? នេះបើគិតថាយើងជាប្រទេសតូច មិនមានហើយខ្វះអ្នកឯកទេស សេដ្ឋកិច្ច និងយោធាក៏ខ្សោយ អញ្ចឹងលេងត្រឹមត្រូវចិន ឬអាមេរិកអាចតសេះដាច់ ឬទូកដាច់ឯណោះ ។ អញ្ចឹងមានន័យថាម៉េចត្រូវតែគាំទ្រម្ខាងលេងតទល់នឹងម្ខាង ? កុំឲ្យសោះ និងមិនត្រូវធ្វើអញ្ចឹងដាច់ខាត ។ បើលេងគាំទ្រម្ខាងៗ កូនអុកស្មើមិនលើសគ្រាប់ត្រីទេនៅក្នុងក្រឡាអុកចិន និងអាមេរិកលេងនោះ ។ អញ្ចឹងគួរចាក់ភ្នាល់ ឬមិនភ្នាល់នៅក្នុងក្រឡាអុកប្រទាញប្រទង់រវាងអាមេរិក និងចិននោះ ? មិនគួរធ្វើជាអ្នកលេងភ្នាល់ ហើយក៏មិនចាំបាច់គាំទ្រម្ខាងលេងចង់ចាញ់ឈ្នះនឹងម្ខាងទៀតដែរ ។ គឺមិនលេងភ្នាល់ ហើយក៏មិនកាន់ជើងខុសច្បាប់ដែលអាចនាំទុក្ខទោសច្រើនជាងផលល្អ ។

គេថាគាំទ្រ ឬមិនគាំទ្រ ភ្នាល់ ឬមិនភ្នាល់គឺយើងកំពុងតែនៅក្នុងក្រឡាក្តារអុករួចស្រេចទៅហើយ ។ តែអាចគិតអញ្ចេះ បើលេងត្រូវតែឈ្នះ ត្រូវតែបានផលប្រយោជន៏រួម ផលប្រយោជន៏ទាំងអស់គ្នា និងមិនត្រូវនាំទុក្ខទោស ផលលំបាក ឬជាប់ចំណងដែលត្រូវតែដើរដូចគ្រាប់ត្រីទេ ។ មានន័យថាម៉េច? ថាសុំនៅក្រៅសង្វៀនមិនឲ្យនៅក្នុងក្រឡាអុកហ្នឹងតែម្តងគឺសុំអោបក្រសោបទាំងពីរព្រោះត្រូវការទាំងសងខាងសម្រាប់ជំនួយជាបច្ចេកទេស និងជំនួយជាថវិការ ។ សុំនៅជាអ្នកឈរមើលមិនកាន់ជើងខាងណាទាំងអស់ តែត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ជាតិ និងច្បាប់អន្តរជាតិ មានប្រយោជន៏សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៏ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ត និងពង្រឹងសមត្ថភាពឯកទេស ធ្វើឲ្យប្រសើរសេវេសាធារណ: និងសេវាសង្គមកិច្ចគឺសូមស្វាគមន៏ ។ បើពិនិត្យមើលក្រឡានេះជប៉ុនក្រោយពីសង្រ្គាមលោកលើកទីពីរក៏ប្រើក្រឡានេះដែរ ។ ជប៉ុនគិតតែប្រឹងប្រែងកសាងប្រទេសឡើងវិញ ហើយបញ្ញាវ័ន្តអ្នកឯកទេសក៏បានបញ្ជូនទៅសិក្សានៅសហរដ្ឋអាមេរិកជាច្រើន ។ មិនដល់៥០ឆ្នាំក្រោយសង្រ្គាមលោកលើកទី២ ជប៉ុនបានក្លាយជាប្រទេសរីកចម្រើនដែលមានសេដ្ឋកិច្ចឈរលំដាប់ទីពីរបន្ទាប់ពីសហរដ្ឋអាមេរិក (ឥឡូវទីបីបន្ទាប់ពីចិន) ។ ដូចគ្នានេះគឺយើងអាចសុំនៅក្រៅឈរមើល ហើយបើត្រឹមត្រូវ មានប្រយោជន៏យើងយក ។ ក្នុងន័យនេះយើងគ្រាន់តែបើកចិត្តទូលាយប្រឹងប្រែងដោយខ្លួនឯងដោយមានជំនួយមិនត្រឹមតែពីសហរដ្ឋអាមេរិក ចិន តែសហគមអឺរ៉ុប បារាំង អង់គ្លេស ឥណ្ឌាគឺបណ្តាប្រទេសទាំងអស់ ។ គ្រាន់តែបើកចិត្តទូលាយរៀន ប្រឹងប្រែងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវដែលនាំមកនូវប្រយោជន៏រួមសម្រាប់ការអភិវឌ្ឃន៏ ។ តើចាំបាច់ត្រូវរឹងត្អឹង មាន:ធ្វើអ្វី? ឧទាហរណ៏សាមញ្ញពីការបើកចិត្តទូលាយគឺពីមុនគេថាចង់ដាំបន្លែទាល់តែមានវាលដី ។ ឥឡូវបច្ចេកទេសទំនើបគេអាចដាំបន្លែដោយត្រូវការតែដីក្នុងផើង ឬគេអាចដាំក្នុងទឹកបានទៅហើយ ។ ឧទាហរណ៏មួយទៀតរឿងកូនសិស្សប្រឡងបើកចាក់មិនស្តែងឲ្យឃើញ សមត្ថភាពកូនសិស្សក៏ដូចជាគុណភាពអប់រំអញ្ចឹងគឺបើនិយាយតាមភាសាការទូតថាឲ្យតែមានឆន្ទះគឺអាចដោះស្រាយបាន ។ បើនិយាយតាមបច្ចេកទេសគឺបញ្ជ្រាប អប់រំ ផ្តល់ឪកាសតែដាក់វិន័យតាមច្បាប់នៅទីបំផុត ។ ត្រឹមរយះពេលបីឆ្នាំ ជឿថាការរៀនសូត្រ និងការប្រឡងនឹងអាចលុបបំបាត់ការបើកចម្លងមិនខាន ហើយពេលនោះកូនសិស្សនឹងមានសមត្ថភាព ហើយការអប់រំនឹងធ្វើដំណើរទៅរកគុណភាព ។ ដូច្នេះតើចាំបាច់រឹងត្អឹង ចាំបាច់មាន:មានប្រយោជន៏អ្វី? សំខាន់គឺត្រឹមត្រូវ គោរពច្បាប់ជាតិ និងច្បាប់អន្តរជាតិ និងមានប្រយោជន៏រួម ។ ហើយចំពោះបច្ចេកទេសគឺសម័យនេះអាចរកបានពត៌មានពីច្រើនប្រភពមិនដូចសម័យមិនទាន់មានកុំព្យូទ័រ ឬអិនធើណែតទេ ។ អាចយកមកពីប្រភពច្រើន ផ្ទៀងផ្ទាត់ វិភាគ សួរគេឬសុំឲ្យគេជួយត្រង់ៗតែម្តង ។


អាចអានបន្ថែម :

- please see my practical cycle from cradle to grave for "quality life and life of choice."
- តើចិន ឬអាមេរិក ?
- របៀបស្លសម្លសម្រាប់ទាំងអ្នកចូលចិត្តសាប ចូលចិត្តប្រៃ ចូលចិត្តផ្អែម និងហឹរ
- អំណាចនៃសេចក្តីស្រលាញ់ និងទសពិធរាជធម៌
- សមត្ថភាព និងគុណភាពនៃការអប់រំ
- ទន់ភ្លន់តែមិនទន់ជ្រាយ រឹងប៉ឹងតែមិនរឹងរូស

ជាការសិក្សាមួយជ្រុងតូច។ សូមជួយណែនាំ ។ ដោយសេចក្តីគោរពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ ។

The Power of Love & The Struggle for Common Interests

Let's change the power perception by changing "the love of power" to "the power of love", and "the struggle for power" to "the struggle for people's interests and betterment."

Openness of media, quality education and social justice based on laws as the solid, core foundation of a society are seen/will be seen equally beneficial to every citizen. Highly appreciate!

More reading and consideration:

- ទិដ្ឋភាពខ្លះៗក្នុងរឿងសាមកុក (Note) :
...មេដឹកនាំខ្លាំងសុខចិត្តមានសត្រូវ ឬគូប្រជែងខ្លាំងពីព្រោះ គូប្រជែងខ្លាំងអាចជាទីប្រឹក្សា ជាគ្រូបង្រៀនដ៏ស្មោះត្រង់នៅទីភ្លឺផ្ទុយពីអ្នកនៅជុំវិញដែល អាចនិយាយពាក្យមិនពិត និយាយតែពាក្យបញ្ចើចបញ្ចើដូចនាំទៅធ្លាក់ជ្រោះ ។ ហើយបើសម្បូរមនុស្សដូចឆាវជិន ពូឆាវរួយនៃនគរ “វេ”ទៀតគឺសម្បូរតែមនុស្សឪកាសនិយម មិនទទួលខុសត្រូវ និងមិនអាចធ្វើបានសាច់ការក្នុងទំនួលខុសត្រូវការងារទេ ។ ការងារគួរមានគោលការណ៏ មានគោលដៅ មានJob Descriptionដូចការងារសង្គម ស៊ីវិលជាឧទាហរណ៏មើលទៅលើការធ្វើការជាក់ស្តែងដូចជា Sima Yi និយាយពីម៉ាសូនៅ Jietingថា “...ខ្ញុំធ្វើការវិនិច្ឆ័យតែពីការធ្វើការងាររបស់គេប៉ុណ្ណោះ”  ហើយគួរតែដូចលីវប៉ីវ ឆាវឆាវ ឬ Lu Xun (Styled Boyan) នៃនគរ “វូ”ចាត់ការផ្តល់រង្វាន់តាមស្នាដៃ ដាក់វិន័យ តាមកំហុស ពង្រឹង និងអនុវត្តន៏ច្បាប់សម្រាប់ជាមូលដ្ឋាន និងគំរូ ។

- វិធីសាស្រ្តដើម្បីឲ្យជឿជាក់ថា ការប្រឹងប្រែង ភាពស្មោះត្រង់ និងការទុកចិត្តនឹងបានតបស្នង មកដូចគ្នា និងមិនត្រូវជាអសារឥតការ (Note)

- Countries like Singapore are a horse, if not a lion. They know what it takes to stay in the game, advance and gain their benefits. Globally, survival is extremely challenging and "competition is the defined rule" in the survival game, economically. A country needs preparation, training and readiness toward competition in work skills, innovation and creativity from cultivated human resource of merit, and based on natural resources.

Cambodia can regard herself as a dinosaur in the old age by dismissing any adaptation or not highly recommended, as a sheep among horses and lions.

The world trend is clear!

- ខាងក្រោមជាសញ្ញាវិជ្ជមាននៅក្នុងជីវភាពសង្គមជាក់ស្តែង(នេះជាសូចនាករនៃសញ្ញាវិវឌ្ឃន៏ វិជ្ជមាននៅក្នុងសង្គមនេះ ។ សូចនាករទាំងនេះក៏សំខាន់សម្រាប់ការវិវឌ្ឃន៏ និងវដ្តនៃការប្រព្រឹត្តទៅ របស់សង្គមដែលមានស្ថេរភាពនិរន្តភាព ទោះជារដាក់រដុប តែអាចជឿជាក់បាន និងមានប្រយោជន៏រួមក្នុងរយះពេលវែង ។ ឧទាហរណ៏អំពីនិយម ន័យនៃពាក្យស្ថេរភាពនិរន្តភាព គឺចេះពេលទៅមើលគេស្ទូចត្រី ឃើញគេប្រើសន្ទូចធម្មតា ឬសន្ទូចសំណក៏ដោយក៏គ្រាន់បើ ជាងឧបករណ៏ខុសច្បាប់ ដូចជាឆក់ ឬបោកគ្រាប់បែកយកត្រីដែរ ។ ឧបករណ៏ខុសច្បាប់វាបានត្រីបានច្រើនបានឡូយ តែវាគ្មានស្ថេរភាពគ្មាននិរន្តភាពដល់វត្តមានត្រីទេ ។) :

១ ការបើកចំហរតាមរយះប្រព័ន្ធពត៌មានឯករាជ្យ និងវិជ្ជាជីវ:សម្រាប់ការតាមដាន និងការចូលរួមពីសមាជិកសង្គមទាំងអស់រាប់ទាំងបុគ្គលរហូតដល់អង្គការសង្គមស៊ីវិល ។

២ វប្បធម៌អង្គុយជជែកពិភាក្សា ផ្លាស់ប្តូពត៌មាន ផ្តល់ដំណោះស្រាយ ពីគ្រប់ភាគី ដែលប្រជាពលរដ្ឋអាចពិចារណា និងសម្រេចចិត្តដោយសេរី ដោយមិនឋិតលើបុគ្គល ណាតែម្នាក់ ឬដោយការរិតត្បិត ។

៣ ដំណោះស្រាយដែលនាំមកនូវផលប្រយោជន៏រួម មិនសម្រាប់តែផ្ចាញ់ផ្ចាល់ ឈ្នះចាញ់រវាងបុគ្គល និងបុគ្គល ឬបក្ស និងបក្ស ។ បុគ្គល និងបក្សជាអ្នកនិយាយនិងធ្វើ រីឯការវិនិច្ឆ័យ និងសម្រេចិត្តថាត្រូវ ឬខុស យុត្តិធម៌ មិនយុត្តិធម៌ មានប្រយោជន៏រួម ឬអត់ទុកឲ្យប្រជាពលរដ្ឋជាអ្នកសម្រេចដោយការបើកចំហរតាមរយះប្រព័ន្ធពត៌មានឯករាជ្យ និងវិជ្ជាជីវ: ។

៤ ប្រព័ន្ធអប់រំមានគុណភាពខ្ពស់ដោយផ្តោតលើការបញ្ជ្រាប និងបណ្តុះវិជ្ជាជីវ: និងការយល់ដឹងច្បាប់ ។ ម៉ោងរៀនក្នុងម៉ោងរដ្ឋត្រូវមានគុណភាព ការយកចិត្តទុកដាក់ និងឯកសារគ្រប់គ្រាន់ដូចម៉ោងរៀនគួរ ។ ប្រាក់ខែគ្រូបង្រៀនអាចជាឧបសគ្គចម្បង ។ បញ្ហាគួរដោះស្រាយពីព្រោះវានឹងដូចចាប់ក្តាមដាក់ចង្អេរ ហើយវដ្តប្រព្រឹត្តទៅនឹងគ្មានថ្ងៃ បានធូរស្រាល ហើយប៉ះពាល់ដល់គុណភាពនៃការអប់រំ និងឪកាស និងអនាគត អ្នកក្រជាចម្បង ។

៥ វប្បធម៌និទណ្ឌភាពនឹងត្រូវជំនួសដោយវប្បធម៌ប្រកាន់ និងអនុវត្តន៏ច្បាប់ជា ដំណោះស្រាយ ។ ការប្រកាន់ និងអនុវត្តន៏ច្បាប់ជាកំពូលនឹងនាំមកនូវសមភាពចំពោះមុខ ច្បាប់ យុត្តិធម៌ជាគ្រឹះ តម្លាភាព គណនេយ្យភាព ការទទួលខុសត្រូវនៃបុគ្គលក្នុងមុខនាទី និងសមភាពនៃឪកាសទៅតាមការប្រឹងប្រែង សមត្ថភាព និងទេពកោសល្យ ។

- ពីជ្រុងមួយ (Note)

-ក្រឡាអុកពិភពលោក (Note)

សូមអរគុណ

Reform Such Kind of Working Environment

សង្ឃឹមថាបរិយាកាសធ្វើការបែបនេះមិនជាពេញនិយម ឬគួរមានការកែទម្រង់ចំពោះបរិស្ថានធ្វើការរបៀបនេះ ។ សូមអរគុណ ។

អ្នកគួរត្រេកអរបើសិនអ្នកអាចធ្វើការបានពេញដៃ ពេញជើង អាចបញ្ចេញយោបល់ ចែករំលែកគំនិត និងមានអារម្មណ៏ថាការប្រឹងប្រែង និងការចូលរួមរបស់អ្នកមានការទទួលស្គាល់ និងលើកទឹកចិត្ត ។ ហើយមិនមែនថាយើងមិនទទួលខុសត្រូវ បញ្ចេញមតិយោបល់មិនបានពិចារណាដែរ ។ គឺហ៊ានខុសថាខុស ហ៊ានត្រូវថាត្រូវ និងមានចិត្តបើកទូលាយរៀនអ្វីថ្មីៗបន្ថែម ។ តែពិបាកគឺធ្វើការអ្នកមិនដឹងថាទៅណា ត្រូវធ្វើអ្វីឲ្យប្រាកដ ។ ការចូលរួមជាយោបល់ ការប្រឹងប្រែងមិនមានការទទួលស្គាល់ ឬលើកទឹកចិត្ត ។ និយាយទៅដូចគេទុកអ្នកឲ្យនៅគន្លៀតមិនខ្ចីយកមកប្រើអញ្ចឹង ។ ធ្វើការដល់តែមានខ្សែ ហើយបើសង្ឃឹមឡើងតំណែងតាមសមត្ថភាព ឬធ្វើអីគេមិនប្រើ គេមិនបញ្ជាប្រាកដជានៅគន្លៀតណាមិនខាន ។ អញ្ចឹងធ្វើការឲ្យមានការទទួលខុសត្រូវពិបាកណាស់ ដល់តែរកខ្សែទុយោ ខ្សែសណ្តាង ឬត្រូវធ្វើការមើលទឹកមុខ ធ្វើការគ្មានគោលការណ៏ គ្មានសកម្មភាពច្បាស់លាស់ មិនមានគុណភាព បុគ្គលិកចាំតែមើលបំណាំគ្នា ។ មហា មហា មហាឈឺក្បាលហើយបើយ៉ាងនេះៗ ។

ទិដ្ឋភាពខ្លះៗក្នុងរឿងសាមកុក

ក្នុងរឿងសាមកុក មេទ័ព ទីប្រឹក្សា ឬបុគ្គលណាខ្លាំងមានទេពកោសល្យតែបម្រើនៅនគរផ្សេងប្រាកដជាក្លាយជាសត្រូវ
ឬគ្រោះគំរាមកំហែងចំពោះនគរផ្សេងទៀត ។ ឧទាហរណ៏ទីប្រឹក្សាឆាវឆាវតែងតែរម្លឹកឲ្យសម្លាប់លីវ ប៉ីវ រីឯមេទ័ពនៃសេ្តចស៊ុនឈាននៃនគរ ”វូ” តែងតែចង់សម្លាប់ជុកឺខុងមិញ ។ ឆាវជិនជាពូឆាវ រួយនៃគនរ “វេ” រាប់ទាំងឆាវឆាវ ឆាវភី តែងតែមិនទុកចិត្តSima Yi ប្រើ Sima Yi នៅពេលតែទាល់ច្រក ដល់តែឈ្នះរកវិធីទម្លាក់កំហុសដកអំណាច ពី Sima Yi វិញព្រោះក្រុមគ្រួសារខ្លួនមិនទុកចិត្ត ។ Sima Yi រើសទ័ពបន្ថែមនៅ  Louyang ដើម្បីទប់ទល់នឹងជុកឺលាង ឆាវជិន យកលេសនេះថា Sima Yi ចង់បះបោរព្រោះចិញ្ចឹមចិត្តកំចាត់ Sima Yi ជាយូរមកហើយ ។ Sima Yi និយាយថាឲ្យតែរួចជីវិតចាត់ទុកថាសំណាងបំផុតហើយទោះជាអំណាចត្រូវបានគេដកអស់ ។

ក្នុងរឿងសាមកុកមេរៀនអំពីបរាជ័យក្នុងការសម្រេចិត្តច្បាស់ណាស់ថាការសម្រេចចិត្តតែងតែខុសនៅពេលគេដាក់មុខនូវ
អំណួត សេចក្តីក្រោធ ភាពមានះមិនស្តាប់ពាក្យពិត ឬស្តាប់ពត៌មានតែម្ខាងដោយមិនថ្លឹងថ្លែងឲ្យបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ។
Lu Bu ស៊ុនឈាន លីវប៉ីវ ម៉ាស៊ូ ។ល។ សុទ្ធតែខ្លាំងតែបរាជ័យដោយសាអំណួត សេចក្តីក្រោធ ភាពមានះមិនស្តាប់ពាក្យពិត ឬមិនស្តាប់ពត៌មានឲ្យបានច្រើនប្រភព ។

ដោយឡែកក្នុងទិដ្ឋភាពសង្គមសព្វថ្ងៃ គេមិនគួរចាត់ទុកនរណាម្នាក់ជាសត្រូវ ឬជាគ្រោះគំរាមកំហែងទេពីព្រោះនេះមិនមែន
ជាសង្គមនគរបី ឬសង្គមសាមកុកទេ ។ របបប៉ុលពតបានសម្លាប់បញ្ញាវ័ន្ត អ្នកចេះដឹង អ្នកឯកទេសដោយសាគិតថាជាការ គម្រាមកំហែងដល់អំណាចរបបខ្លួន ។ គំនិត និងទង្វើនេះជាភាពឆ្កួតលីលា និងជាគំរូដ៏អាក្រក់នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត ។ (មកដល់សព្វថ្ងៃជាតថភាពដូចនៅស៊ីងហ្គាពួរ ឥណ្ឌា កូរ៉េខាងត្បូង ឬជប៉ុន ។ល។គេមិនត្រឹមមិនធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ មានតែលើកទឹកចិត្ត បំប៉ន បញ្រ្ជាប បណ្តុះ និងពង្រឹងធនធានមនុស្ស ។ គេចាត់ទុកធនធានមនុស្សជាកំលាំងចលករ ជាខួរក្បាល ជាទុន ជាម៉ាស៊ីនសម្រាប់ការអភិវឌ្ឃន៏ដែលមានស្ថេរភាព និងចេរភាពរបស់ប្រទេស ។)

មេដឹកនាំខ្លាំងសុខចិត្តមានសត្រូវ ឬគូប្រជែងខ្លាំងពីព្រោះគូប្រជែងខ្លាំងអាចជាទីប្រឹក្សា ជាគ្រូបង្រៀនដ៏ស្មោះត្រង់នៅ ទីភ្លឺផ្ទុយពីអ្នកនៅជុំវិញដែលអាចនិយាយពាក្យមិនពិត និយាយតែពាក្យបញ្ចើចបញ្ចើដូចនាំទៅធ្លាក់ជ្រោះ ។ ហើយបើសម្បូរមនុស្សដូចឆាវជិន ពូឆាវរួយនៃនគរ “វេ”ទៀតគឺសម្បូរតែមនុស្សឪកាសនិយម មិនទទួលខុសត្រូវ និងមិនអាចធ្វើបានសាច់ការក្នុងទំនួលខុសត្រូវការងារទេ ។ ការងារគួរមានគោលការណ៏ មានគោលដៅ មានJob Descriptionដូចការងារសង្គមស៊ីវិលជាឧទាហរណ៏មើលទៅលើការធ្វើការជាក់ស្តែងដូចជា Sima Yi និយាយពីម៉ាសូនៅ Jietingថា “...ខ្ញុំធ្វើការវិនិច្ឆ័យតែពីការធ្វើការងាររបស់គេប៉ុណ្ណោះ”  ហើយគួរតែដូចលីវប៉ីវ ឆាវឆាវ ឬ Lu Xun (Styled Boyan) នៃនគរ “វូ”ចាត់ការផ្តល់រង្វាន់តាមស្នាដៃ ដាក់វិន័យតាមកំហុស ពង្រឹង និងអនុវត្តន៏ច្បាប់សម្រាប់ជាមូលដ្ឋាន និងគំរូ ។
មេដឹកនាំជាអ្នកចូលចិត្តអាន ស្តាប់ដោយយកចិត្តទុក ដឹងពត៌មានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយមុនធ្វើការសម្រេចិត្ត អត់ធ្មត់ មិនក្រោធ មិនជ្រួលដោយពាក្យសរសើរ ឬរិះគន់តែមានការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់នៅពេលមានកំហុស ។

ដោយសេចក្តីគោរពដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់