មេរៀនសំខាន់ខ្លះៗប្រហែលត្រូវគ្នាហ្នឹងបរិបទសង្គម និងព្រឹត្តិការណ៏នយោបាយ

នេះជាមេរៀនសំខាន់ខ្លះៗប្រហែលត្រូវគ្នាហ្នឹងបរិបទសង្គម និងព្រឹត្តិការណ៏នយោបាយ :

- សូមនិយាយមានហេតុផល ដឹងខុសត្រូវ បើកចិត្តទូលាយស្តាប់ និងស្វែងយល់ ចូលរួមជាផ្នែកនៃដំណោះស្រាយ ។ គួរគួរសម មិនប្រកាន់ចរិកក្រអើតក្រទម រឹងត្អឹង ឬចរិកយក្ស ។ សង្គមរីកចម្រើន ស៊ីវិល័យគឺទៅផុតពីបរិបទ "សត្វធំស៊ីសត្វតូច ឬអ្នកឈ្នះជាម្ចាស់ អ្នកចាញ់ត្រូវរត់" ។ ជាសង្គមចែកគ្នារស់ ស្មើភាពគ្នាចំពោះមុខច្បាប់ យុត្តិធម៌សង្គម គោរពច្បាប់ជាតិ និងអន្តរជាតិ និងដំណោះស្រាយដោយការអង្គុយជជែកគ្នា និងដោយអហិង្សា ។

- Treat people in the way you want to be treated. Forget your ego; forget your desire to conclude the things right or wrong; forget the monologue. Instead things can be meant for sharing and consideration. Embrace open-mindedness, humility and perhaps peace of mind, and I personally bet, communications will become a lot better.

- If you cannot do things better, do not do things worse. Change starts from every individual. Public figures shall be highly committed to taking responsibility, abiding by the laws and professionalism, and setting precedence as role model and moral practices for public.

- ជៀសវៀងវប្បធម៌ទឹកឡើងត្រីស៊ីស្រម៉ោច ទឹកហោចស្រម៉ោចស៊ីត្រី ។ ពេលខ្លះការប្រមាថ ការធ្វើអំពើអយុត្តិធម៌គឺពិបាកឲ្យគេទទួល និងលើកលែងណាស់ ។ ប៉ុន្តែសំណួរដោយត្រង់អាចសួរថាតើពេលណាទើបបណ្តុះ និងពង្រឹងវប្បធម៌អហិង្សា វប្បធម៌បើកចំហរអង្គុយជជែកពិភាក្សាដេញដោល វប្បធម៌ទទួលខុសត្រូវ សុទោសពេលធ្វើខុស និងគ្រឹះសម្រាប់វដ្ត ប្រព្រឹត្តទៅជាវិជ្ជមាន និងនិរន្តរភាព? តើជម្លោះផ្ទៃក្នុង ការបែកបាក់ សង្រ្គាមបង្ហូរឈាម ឬរហូតដល់ឧក្រិដ្ឋកម្មប្រល័យពូជសាសន៏ឯងដែលកន្លងទៅមិនយូរប៉ុន្មានផងមិនជាមេរៀន និងជាបទពិសោធន៏ដែលគួរជៀសវាងទេឬ?

គួរពុំគួរ សូមអភ័យទោស ។ សូមអរគុណ ។