វិធីសាស្រ្តដើម្បីឲ្យជឿជាក់ថា ការប្រឹងប្រែង ភាពស្មោះត្រង់ និងការទុកចិត្ត នឹងបានតបស្នងមកដូចគ្នា និងមិនត្រូវជាអសារឥតការ

ខ្ញុំបានរៀនចេះវិធីសាស្រ្តនេះដើម្បីឲ្យជឿជាក់ថា ការប្រឹងប្រែង ភាពស្មោះត្រង់ និងការទុកចិត្តមិនត្រូវជាអសារឥតការ ។ ក្រៅពីបើរឿងស្មុគស្មាញដែលនិយាយគ្នាមានលក្ខខណ្ឌច្រើន នោះត្រូវស៊ីញ៉េកុងត្រាអីច្បាស់លាស់ ចំនុចខាងក្រោម
ក៏ពិតជាសំខាន់សម្រាប់ជាទុនក្នុងការពិចារណា និងវិភាគដែរ :

១ ការនិយាយ: សិក្សាពីហេតុផល អំណះអំណាង និងគោលដៅ ។

២ ការអនុវត្តន៏: តើគេបានធ្វើ កំពុងធ្វើការដែលបាននិយាយ ឬអត់? តើមានឧបសគ្គ ការលំបាកអ្វីដែលរាំងស្ទះការបំពេញការងាររបស់គេ? តើគេបានប្រឹងប្រែងធ្វើប៉ុណ្ណា ទន្ទឹមនឹងឧបសគ្គ ការលំបាកដែលយើងអាចយល់?

3 សង្គភាព (ភាពជាប់-Consistency): ការនិយាយ និងធ្វើមិនគេចវេស មិនភ្លេចពីគោលដៅ និងហេតុផលដោយភាពជាប់លាប់ មិនសម្រាប់តែក្នុងឪកាសមួយ ឬវេលាមួយ ប្រៀបបីដូចជាគោលដៅជាតំណើរវែងឆ្ងាយមួយដែលត្រូវតែដើរជាប់រហូតដើម្បីទៅដល់ ។ មិនអាចនិយាយថាទៅកំពង់សោម ធ្វើតំណើរបានបន្តិចថាទៅកំពង់ឆ្នាំងវិញ ហើយប្រែប្រួលទៅភ្នំពេញវិញបានទេ ។ និយាយ និងធ្វើដូច្នេះមិនអាចទុកចិត្តបានទេ ។

៤ ខ្លួនឯង: សិក្សា តាមដាន និងស្រាវជ្រាវតាមការប្រាស្រ័យដោយផ្ទាល់ មើលឃើញផ្ទាល់ភ្នែក ឬតាមរយះវេបសាយអ្វីជាដើមថាតើការនិយាយ ការធ្វើ និងភាពជាប់លាប់បានជាសាច់ការប៉ុណ្ណា ។

ដោយប្រើវិធីសាស្រ្តខាងលើអ្នក និងអ្នកដែលអ្នកជឿទុកចិត្ត និងស្មោះត្រង់នឹងមានស្មើភាពគ្នាមានន័យថាបើអ្នកស្មោះត្រង់នឹងគេ គេក៏ត្រូវតែស្មោះត្រង់នឹងអ្នកដែរ។ ហើយល្អបំផុតការជឿជាក់ ការប្រឹងប្រែង និងភាពស្មោះត្រង់
របស់អ្នកនឹងត្រូវតបស្នងមកដូចគ្នា និងមិនជាអសារឥតការឡើយ ។

សូមអរគុណ